Wat de griep mij leerde

1. Je kunt een griep ook in twee dagen persen
2. Je kunt een griep weliswaar in twee dagen persen, maar dan ben je nog wel ziek op dag drie
3. Geen koorts hebben als je een overdosis paracetamol hebt genuttigd telt niet
4. Wild gaan rondrennen als je je beter voelt is niet verstandig, evenmin als luidkeels roepen: 'Ik ben weer beter, ik ben weer beter!'
5. Mensen die zeggen dat je moet genieten van het in bed liggen, hebben duidelijk niet de griep
6. Als grieppatiënt ben je een makkelijk doelwit voor kinderen: je kunt immers nergens heen. Vraag me maar eens om alle 1000 Pokémonnamen op te lepelen. Toe dan! Ik daag je uit!
7. Een uur lang Pokemonverhalen horen is erger dan de griep
8. Je krijgt een spoedcursus schreeuwerige kinderprogramma's. Dat is bij de prijs van een beetje rust inbegrepen.
9. Kinderen kunnen meer dan je denkt: Jan maakte, toen hij uit school kwam, spontaan een kruik voor me, haalde sinaasappelsap en bracht me thee.
10. Dat is geen bewijs dat hij geen PDD-NOS heeft. 
11. Welles
12. Nietes
13. Welles
14. Nietes
15. Kinderen kunnen minder dan je denkt: jassen ophangen blijft moeilijk,  evenals een tas uitpakken
16. Echtgenoten blijken liefhebbender dan je dacht. Donderdagavond trakteerde Floris me op een bak verse aardbeien, die ik zelf nooit van hem mag kopen omdat hij ze 'te duur' vindt.
17. Griep is stom
18. Pas op voor paparazzi, die je op je onvoordeligst kieken
19. Griep bevordert het uiterlijk schoon niet
20. Proost

21

De ballade van het zieke Dappere Thuisblijfmoedertje

17

Mini-break

En het geschiedde in die dagen dat het Dappere Thuisblijfmoedertje plotseling niet meer kon zitten. Het was niet dat haar benen niet bogen, of haar billen niet zaten, het was meer dat ze gewoon niet meer kon zitten.

Elke keer als ze zich opmaakte om te gaan zitten, vloog ze nét voor haar billen contact maakten met stoel of bank weer in een rechte houding. 'Nog even dit,' of 'nog even dat,' mompelde ze dan.

Van al dat rondrennen en niet zitten werd het Dappere Thuisblijfmoedertje wel een beetje moe. 'Ik ben moe,' zuchtte ze dan ook. 'Ik wou maar dat ik eens rustig kon zitten!'

Zo rende het Dappere Thuisblijfmoedertje haar dagen door. Ze rende, en ze rende, en ze rende nog wat meer. Tot op een dag ze zo moe was dat ze wenste: 'Ik wens dat ik eindelijk eens kon liggen!' Verwachtingsvol keek ze omhoog naar de hemel, maar er gebeurde helemaal niets.
'Het zou ook eens wel,' mopperde het Dappere Thuisblijfmoedertje en rende door het huis om de was te doen, de was te vouwen, de kleren voor de volgende dag klaar te leggen, en de ontbijttafel alvast te dekken.

Maar de volgende dag werd er aan de deur geklopt en toen het Dappere Thuisblijfmoedertje open deed stond daar een Geniepig Verkoudheidsvirus.
'Goedemorgen Dapper Thuisblijfmoedertje,' zei het Geniepige Verkoudheidsvirus. 'Ik kom uw keel kraken.'
Het Dappere Thuisblijfmoedertje probeerde nog de deur in zijn gezicht dicht te gooien, maar als een snelle Jehovagetuige stak het Geniepige Verkoudheidsvirus zijn voet tussen de deur, en wrong zich snel naar binnen.
Eerst probeerde het Dappere Thuisblijfmoedertje hem gewoon te negeren, maar toen dat niet hielp ging ze hem te lijf met alles wat ze in huis had: vitamine C, Echinaforce, drop en paashazen. Maar die laatste at ze eigenlijk gewoon omdat ze ze zo lekker vond.

Doch haar verzet was tevergeefs en op zondagavond kreeg het Dappere Thuisblijfmoedertje het plotsklaps heel erg heet, en vervolgens heel erg koud, en al snel parelde er koortszweet op haar voorhoofd. Verbluft zei ze tegen haar Barse Houthakker: 'Het lijkt wel of ik ziek word!'

En zo kreeg het Dappere Thuisblijfmoedertje haar wens. En voor minstens een dag lag ze prinsesheerlijk in haar bed en hoefde helemaal niets te doen.

6

Filosofisch ziek zijn

Nadat mijn Barry Stevens methode 'Vooral Dóórgaan' uitermate ineffectief is gebleken, vandaag voelde ik me nog grieperiger dan gisteren, heb ik mij onwillig in mijn lot geschikt. Ik heb daarom mijn kamp opgeslagen op de bank met een dekentje.

Aldus pootje gehaakt door verkoudheidsbacillen heb ik bedacht dat dit korte ziekbed/bank wellicht een uitgelezen gelegenheid is mij eens te bezinnen over mijn leven.

Het leven in het algemeen, mijn leven als moeder en echtgenote, en de antwoorden te zoeken op existentiële vragen als: 'Wie ben ik?' en 'Wáár ben ik?'

Helaas blijven verbijsterende nieuwe inzichten tot dusver uit.

Wel heb ik een leuk idee voor een sinterklaascadeautje.

5

Verkouden

Afgeleid door mijn guerillastrijd tegen de Luizenbrigade, was ik niet voorbereid op de laaghartige aanval van een fikse verkoudheid met keelpijn.

Toen ik de eerste prikkelingen in mijn neus voelde trok ik onmiddellijk te wapen met First Defense, Echina Force tabletten, vitamine c en keeltabletten, maar te laat.

Dus nu zit ik hier met watten in mijn hoofd, waterige oogjes, en ik heb het stikheet. Ik ben ziek.

Maar aangezien ik moeder ben, I am mother hear me sneeze, doe ik gewoon wat ik altijd doe, alleen veel minder efficiënt. De zorg voor vijf kinderen vraagt beslist honderd procent moederkracht.

Ik sluit dan ook niet uit dat ik ontslagen word.
Dan ga ik lekker in bed liggen.

Ik kan alleen maar hopen.

4

Moederpower

Van al mijn natuurlijke vijanden als moeder, waaronder Luizen en Krentenbaard, reken ik Verkoudheid tot de venijnigste. Want Verkoudheid is sluw. Terwijl Luizen en Krentenbaard kunnen rekenen op de volle lading van mijn verontwaardiging en verzet, tast verkoudheid mij aan waar het telt: in mijn weerstand en dat gaat ten koste van mijn Moederpower.

Verkoudheid zorgt ervoor dat ik me voel alsof iemand mijn, goedlopende, batterijen heeft verwisseld voor een paar bijna lege. Halfslachtig probeer ik mij te verzetten, maar het is slechts een zwak aftreksel van mijn normale Moederpower. Ik sputter wat en ik mopper wat, maar het is niet hetzelfde.

Dus heb ik hulptroepen ingeschakeld: een medicinale cocktail van Echinaforce, First Defense, Hot Coldrex, en een medicijn met de veelzeggende, onsmakelijke naam Fluimicil.

Zo hoop ik Verkoudheid de pas af te snijden.

Ik heb al mijn Moederpower nodig, want volgens mij zie ik die lafbekken Luizen en Krentenbaard alweer op de loer liggen.

0

Moeder of Loeder?

Wie is toch die onplezierige moeder met dat korte lontje? Ze is kortaangebonden en slecht gehumeurd. Het spijt me te moeten bekennen dat het de verkouden, gammele versie van mezelf is.

Moederen is al een hele marathon als je in topconditie bent, maar gooi een flinke dosis ziektekiemen in de mix, en dan wil je nog maar één ding: de eindstreep in de vorm van kinderbedtijd halen. Strompelend, met smekend uitgestrekte handjes naar fittere tijden, baan ik mij hoestend een weg door de dag.

En met, door slechte conditie ingegeven, nieuwe autoriteit in mijn stem vertel ik de kinderen wat ze wel en niet mogen en wat de consequenties zijn van ongewenst gedrag. Mijn wijsvinger maakt overuren als ik iedereen op zijn plek wijs.

Ik mag mezelf niet zo in deze zieke variant, maar volgens mij was ik nog nooit zo'n doortastende opvoeder.

Of ben ik alleen maar een Loeder?

1

Survivalen

Als moeder hoef je niet naar de Ardennen om te survivalen. Een fikse verkoudheid in je dagelijkse leven is veel goedkoper, en geeft hetzelfde gevoel. Traag sleep ik mij door de dagen met tranende oogjes en probeer tevergeefs verse lucht naar binnen te snuiven door mijn dichtgeslibte neus. De A2 tijdens het spitsuur is er niks bij.

Gelukkig is het nu weekend, en hoef ik niet meer in mijn eentje de uitdaging van het kleden en voeden van vijf kinderen aan te gaan. Mijn eigen cavellerie is gearriveerd in de vorm van Floris. Dankbaar laat ik mijn teugels vieren en laat het huishouden en de kinderen aan hem over.

Kan hij lekker survivalen.

1