Berichten van het Moederfront: Samen Bevallen

Posts tonen met het label Samen Bevallen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Samen Bevallen. Alle posts tonen

Afscheid

02-11-2007 -
Hier zit ik dan te wachten, op mijn allerallerallerallerlaatste cursisten Samen Bevallen: de terugkombijeenkomst met de baby's. En terwijl de rooklucht van brandende bruggen in mijn neus prikt, overvalt me plotseling een gevoel van heimwee en spijt dat ik ben gestopt. Plotseling kan ik me niet meer herinneren waarom ik dat een goed idee vond.

Maar dan hoor ik boven mij het woeste geluid van kinderen die de boel afbreken en gaat mij een lichtje op. Ach ja, de kinderen laten zich niet meer kalm wegmoffelen, waardoor de metamorfose van moeder tot competente cursusleidster halverwege stagneert, en de cursisten meer informatie krijgen dan waarvoor ze hebben betaald. Namelijk een blik in hun toekomst waarin schattige baby's in ondeugende kinderen zijn veranderd.
2

Toekomstproza

05-07-2007 -
'Take a parachute, and jump!', zingt het door mijn hoofd. Maar ik heb het gevoel dat ik gesprongen ben zonder parachute, want ik heb aangekondigd dat ik ga stoppen als cursusleidster Samen Bevallen. En bij aankondigen heb ik het niet gelaten. Welnee, ik heb meteen links en rechts om me heen gemaild om het te vertellen, en heb aldus al mijn bruggen, en mijn enige bron van inkomsten verbrand. De lucht van brandende bruggen kriebelt nog in mijn neus.

En nu ben ik in vrije val, zonder parachute. Maar tegelijkertijd maakt zich een gevoel van opwinding van mij meester. Nu ben ik vrij om toekomst te schrijven, en mezelf als schrijfster te ontwikkelen. Wie weet wat de toekomst brengt?! Want zegt niet het spreekwoord als er één deur dichtgaat, gaat een andere open?

En weliswaar heb ik hem zelf dichtgegooid, maar dan kan ik wellicht ook de andere zelf openen?!

Maar voor het geval dat: "Is er een brandweervrouw in de zaal?"
Er staan namelijk wat bruggen in brand.
5

Natuurlijk zilver

25-06-2007 -
Ik probeerde mezelf 'in the mood' te brengen voor Samen Bevallen en blauw uit te slaan in de kleur van de vereniging. Daarom zat ik weer eens te lezen in Beatrijs Smulders' boek Veilig Zwanger. Verloskundige Beatrijs Smulders is een groot voorstander van een natuurlijke bevalling, met bijbehorende pijn. Na vijf bevallingen, waarvan twee met ruggeprik, ben ik het roerend met haar eens. De bevallingen die natuurlijk, en dus met zoveel pijn gepaard gingen dat ik dacht "Schiet mij maar af", zijn paradoxaal genoeg, ook de bevallingen waar ik met het beste gevoel op terugblik. Dus zat ik instemmend te knikken terwijl ik las, tot ik bij een stuk over zwangerschapsstriemen kwam.

Plosteling valt Beatrijs Smulders van haar natuurlijke paard. Ze omschrijft zwangerschapsstriemen als 'lelijke en vervelende littekenvorming', en geeft tips hoe je ze kunt vermijden. Vervolgens prijst ze zichzelf gelukkig dat zij, als oudere moeder, minder kans op ze heeft. Voor iemand die verder zo'n voorstander is van Natuurlijk ben ik verbaasd dat ze over de natuurlijke gevolgen van een zwangerschap zo negatief is.

Afkeurend fronste ik dan ook mijn wenkbrauwen, want ik draag mijn zwangerschapsstriemen met trots. Ze zijn het bewijs van mijn moederschap, van het werk dat mijn lichaam heeft verzet. Het laat de geschiedenis zien van mijn lichaam dat vijf kinderen heeft gedragen. Waarom zou ik die willen verbergen? En ik stel mij altijd zo voor dat, als ik ooit in een misdaadserie dood wordt gevonden in de bosjes, mijn lichaam de forensische politie vertelt dat ik een Moeder ben!

Wat mij betreft horen bij een natuurlijke zwangerschap en bevalling natuurlijk ook de natuurlijke, zilveren, sporen die ze achterlaten.
3

Out damn spot!

02-06-2007 -
Ik heb mij op de vloer van de wc gestort, want maandag start een nieuwe cursus Samen Bevallen. Ik kom op plaatsen waar, om met Star Trek te spreken "No one has gone before". En terwijl ik mompel: "Out damn spot! Out!", boen ik als een moderne Lady Macbeth, met mijn Zeeman schuursponsje heftig heen en weer. En het moet gezegd: Lady MacBeth had vast geen Oxy Vanish, want succesvol verdwijnt de ene na de andere dubieuze vlek.

Als ze in Shakespeare's tijd Oxy Vanish hadden gehad was het vast heel anders afgelopen met Lady Macbeth.

Maar je moet het natuurlijk wel even laten intrekken.
1
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.