Jan is erg gecharmeerd van het spelletje Risk, dus toen het in de spelotheek, spiksplinternieuw op de tafel van Nieuwe Aanschaffen stond, zag ik mijn kans schoon. Hoewel ik wel erg nerveus wordt van de inhoud, want Risk bestaat uit zeer veel losse onderdelen. Ik heb Jan daarom een waterdicht contract laten tekenen waarin hij zich verantwoordelijk stelt voor enigerlei schade dan wel vermissing van onderdelen.
Jan was helemaal blij met Risk, en ik was blij dat hij zo blij was. Iedereen was blij. Tot Jan het spel met mij wilde spelen. Als beetje leuke moeder kun je dat niet weigeren, dus zette ik mij samen met Jan aan de tafel. De algemene strekking van het spel ken ik wel: je moet proberen zoveel mogelijk landen in te pikken, kortom de wereld te veroveren.
Daarvoor krijgt iedere speler de beschikking over diverse legers, kanonnen en een cavallerie. Tot dusver snapte ik het nog wel, maar toen moest het spel gespeeld worden, en het voelde alsof mijn verstand acuut alle lampen uitdeed en op vakantie ging naar de Cariben. Met niemand thuis behalve Domheid had ik de grootste moeite het spel te volgen, laat staan te spelen. Al snel had Jan mijn legers dan ook flink uitgedund, en moest ik bloedend en gewond de Oeral en heel West-Europa afstaan.
Na een tijdje begon ik echter te begrijpen hoe ik hem kon aanvallen, en begon ik aan míjn zegetocht over de wereld. Langzaam maar zeker roeide ik de manschappen van mijn zoon uit. Met een wilde blik in mijn ogen werd de Oeral opnieuw van mij, en huiverde West-Europa weer onder mijn regime. En bij elk leger van Jan dat ik versloeg wees ik naar hem met mijn wijsvinger en lachte diabolisch 'Hahaháááaaaaa!' En ik zeg het niet graag, maar ik deed er ook een dansje bij.
Toen keerde echter het tij, en legden míjn manschappen één voor één het loodje. Maar inmiddels was ik zo verblind door hebzucht, dat ik niet meer kon stoppen. Ik bleef Jan aanvallen, en aanvallen en aanvallen. Rücksichtslos probeerde ik mijn zoon te elimineren, tot míjn laatste mannetje viel. De rush van macht ebde uit mij weg, en beschaamd keek ik naar mijn handen waaraan het bloed van velen kleefde.
Toen was Jan heerser over de hele wereld. En ik was dood. Misschien maar goed ook, want ik had zo veel onschuldige mensen vermoord dat ik beslist levenslang had gekregen.
Een 'risky' spel, dat Risk.
0
Jan was helemaal blij met Risk, en ik was blij dat hij zo blij was. Iedereen was blij. Tot Jan het spel met mij wilde spelen. Als beetje leuke moeder kun je dat niet weigeren, dus zette ik mij samen met Jan aan de tafel. De algemene strekking van het spel ken ik wel: je moet proberen zoveel mogelijk landen in te pikken, kortom de wereld te veroveren.
Daarvoor krijgt iedere speler de beschikking over diverse legers, kanonnen en een cavallerie. Tot dusver snapte ik het nog wel, maar toen moest het spel gespeeld worden, en het voelde alsof mijn verstand acuut alle lampen uitdeed en op vakantie ging naar de Cariben. Met niemand thuis behalve Domheid had ik de grootste moeite het spel te volgen, laat staan te spelen. Al snel had Jan mijn legers dan ook flink uitgedund, en moest ik bloedend en gewond de Oeral en heel West-Europa afstaan.
Na een tijdje begon ik echter te begrijpen hoe ik hem kon aanvallen, en begon ik aan míjn zegetocht over de wereld. Langzaam maar zeker roeide ik de manschappen van mijn zoon uit. Met een wilde blik in mijn ogen werd de Oeral opnieuw van mij, en huiverde West-Europa weer onder mijn regime. En bij elk leger van Jan dat ik versloeg wees ik naar hem met mijn wijsvinger en lachte diabolisch 'Hahaháááaaaaa!' En ik zeg het niet graag, maar ik deed er ook een dansje bij.
Toen keerde echter het tij, en legden míjn manschappen één voor één het loodje. Maar inmiddels was ik zo verblind door hebzucht, dat ik niet meer kon stoppen. Ik bleef Jan aanvallen, en aanvallen en aanvallen. Rücksichtslos probeerde ik mijn zoon te elimineren, tot míjn laatste mannetje viel. De rush van macht ebde uit mij weg, en beschaamd keek ik naar mijn handen waaraan het bloed van velen kleefde.
Toen was Jan heerser over de hele wereld. En ik was dood. Misschien maar goed ook, want ik had zo veel onschuldige mensen vermoord dat ik beslist levenslang had gekregen.
Een 'risky' spel, dat Risk.
