Even relaxen en lachen

Tijdens het fietsen mag ik graag luidkeels Country and Western liedjes ten gehore brengen. Maar ik kijk altijd wel eerst schichtig om me heen of er niemand in de buurt is.

Want ik ken mijn zangkwaliteiten. En ze zijn niet groot... In onderstaande video zie je een politie agent die zich onbespied waant.

Het is 4 minuten van je leven, maar de beste man is een genoegen om naar te kijken!


 

Berichten van Het Moederfront in je mailbox? Voer je email adres in!


Delivered by FeedBurner

0

Levenslust

'Geile Geert' is zijn onfortuinlijke bijnaam geworden.

Ik heb het over boer Geert die mee doet aan het programma Boer zoekt Vrouw. En het spijt mij te moeten zeggen dat die bijnaam niet onterecht is.

Hoewel ik dus mijn reserves heb bij Boer Geert vond ik zijn poster in de Privé zo veel vrolijkheid en levenslust uitstralen, dat ik hem er uitpulkte, en op mijn koelkast heb gehangen.

Elke keer als ik me nu somber voel dan kijk ik even naar blije Geert. En dan voel ik me vrolijk worden.

Berichten van Het Moederfront in je mailbox? Voer je email adres in!


Delivered by FeedBurner

1

Te goed voor deze wereld

In Blogland zijn 'tags'populair. Dat zijn lijstjes met punten, of vragen die je als blogger beantwoordt en op je blog zet.

Eén van die tags gaat over jezelf diep in de ogen kijken, en eerlijk je fouten erkennen. Toen ik weer eens zo'n lijstje tegenkwam waarin een blogger het boetekleed aantrok, kon ik me niet aan de indruk onttrekken dat het lijstje verbeterpunten verdacht veel op borstklopperij leek.

Ik besloot daarom ook eens zo'n lijstje te maken.

Mijn 'verbeterpunten'

1. Ik sta altijd voor iedereen klaar.


2. Ik ben te goed voor deze wereld.


3. Ik ben te perfectionistisch. Als ik iets doe, dan wíl ik het per sé goed doen.


4. Ik kan geen maat houden. Als ik een sopje maak, dan kan ik niet stoppen. Ons huis is altijd blinkend schoon.


5. Ik ben veels te eerlijk. Het lukt me gewoonweg niet om te liegen!


6. Ik zie áltijd het perspectief van de ander.


7. Als ik moe ben, zet ik toch door.


8. Ik ben te bescheiden.


9. Ik kies niet genoeg voor mezelf.


10. Ik werk veels te hard.

En als je me dan nu wilt excuseren.

Het is echt hoog tijd voor wat Me-time.

4

Wie is er een stomme moeder dan

Zo aan het eind van het schooljaar barst het van de Leuke, Inspirerende en Ontroerende activiteiten.

Juffen worden in het zonnetje gezet, en krijgen, bij voorkeur, zelfgemaakte cadeau's. En er is een órgie van Leuke sport- en spelletjesdagen georganiseerd, barbecues en schitterende schoolmusicals opgevoerd door de scheidende groep 8.

Het is ontzettend genieten en Leuk.

Maar er is één probleem.

Ik vind het niet Leuk.

Ik vind het veel leuker als het normale lesrooster wordt gevolgd, waarna de kinderen op de laatste vrijdag voor de vakantie opgetogen naar huis gaan. Sportdagen, schoolmusicals, ze kunnen me allemaal gestolen worden.

Ik ervaar het schoolsysteem als een agressieve Rupsjenooitgenoeg, die aan alle kanten aan mij trekt. En dat geeft me het gevoel dat ik heel hard wil gillen.

Maar ja, dat is niet Leuk.

8

Kinderen krijgen

Soms lees je iets wat je treft. Iets wat je doet glimlachen omdat het zo humoristisch geformuleerd is, en omdat het zo tragisch waar is.

Onderstaand citaat is afkomstig uit Bert Keizers boek Tumult bij de uitgang.

'Een kind op aarde zetten is een vorm van brandstichting.

Aanvankelijk warmt men zich aan het vuur, maar allengs blijkt het iets verzengends te hebben en dreigt je hele boeltje in de fik te vliegen.

De daaropvolgende bluswerkzaamheden nemen een groot deel van je leven in beslag, en het sein 'brand meester' klinkt meestal pas halverwege je crematie of begrafenis als jij niks meer kunt horen.'

0

Dubbele moraal

We zaten met z'n drieën in een klaslokaal te wachten op de uitslag van Jans eindexamen. Floris, Jan en ik.

In de lokalen om ons heen zag ik diverse leerlingen samenscholen, en buiten converseerden alle ouders met elkaar. Dus ik zeg tegen Jan, ik zeg: 'Jan, waarom ga je niet gezellig bij de andere jonge mensen zitten in plaats van bij je ouders?!'
'Ik zit hier goed,' schokschouderde Jan.
'Maar dat is toch gezellig?' probeerde ik nog. Want ik vind integreren en socialiseren érg belangrijk.
Jan haalde nog eens z'n schouders op, en deed alsof hij mij niet hoorde.

Even was het stil. Toen opperde Floris: 'Nicole, waarom ga je niet gezellig bij de andere ouders zitten! Dat is toch veel gezelliger?'

Toen heb ik maar net als Jan gedaan.
Ik heb de vraag gewoon genegeerd.

4

Leuke Dingen doen

In een onfortuinlijke oprisping van het gevoel 'Ik moet toch eens wat meer Leuke Dingen doen' kocht in tien yogalessen in. Dat leek me te overzien. De eerste vier lessen verliepen voorspoedig, maar toen begon ik toch al eens in mijn agenda te spieden hoeveel ik er nog moest. Nog zeven concludeerde ik treurig, want de eerste les kreeg ik gratis.

Braaf volgde ik nog twee lessen, tot ik op een kwade dinsdagavond ineens dacht: 'Weet je wat? Ik doe eens gek! Ik ga morgen níét naar yoga!' De hele ochtend genoot ik van de onverwachte vrijheid.

Ik heb nog nooit zo'n fijne yogales gehad.
Ik werd er echt helemaal rustig en ontspannen van.

3

Kleding dysforie

Ik heb het natuurlijk altijd wel vermoed.

Heel diep van binnen. Maar ja, je stopt het weg hè? Want je weet niet wat je er mee aan moet. Met al die gevoelens en ideeën. Maar toen ik Irene van der Aarts boek 'De boer op' las, toen wist ik het ineens. Alles viel op z'n plek toen ik haar beschrijving van King Louie vrouwen las.

'King Louie vrouwen dragen jurkjes met bloemenprint van het merk King Louie, met cowboylaarzen eronder. Meestal hebben ze halflang rood geverfd haar.'

Een gevoel van opwinding maakte zich van mij meester: 'Zie je wel! Ik wíst wel dat ik geen vrouw in Uggs met lange Laura Ashley rokken was! Eigenlijk ben ik een King Louie vrouw in de verkeerde kleding!'

5

Mijn ultieme avondje uit

Soms hoor ik vrouwen vertellen dat ze nauwelijks tijd aan hun uiterlijk besteden, en dus 'zo' klaar zijn. 'Ik was éven mijn haar, föhn het droog, en dan is het even snel een laagje mascara, een vleugje eyeliner, en klaar!'

Maar bij mij gingen de lichten al uit toen het woord 'föhn' viel. En als ik écht eerlijk ben, al bij 'haren wassen'.

Mijn ochtendroutine bestaat uit een snelle douche, gevolgd door simpelweg aankleden. En als ik last heb van mijn haar, dan doe ik er een klemmetje in zodat het uit mijn gezicht is. Eén en ander wordt niet geholpen doordat ik getrouwd ben met een man die ongeacht het seizoen op Birkenstocks door het leven gaat, en klakkeloos de oude kleren van mijn vader afdraagt. De enkele keer dat ik probeer mezelf te pimpen, door mijn lippen felrood te stiften, kijkt hij afkeurend en zegt: 'Ik vind het niet mooi!'

Ik kan me niet heugen wanneer we voor het laatst een ultiem avondje uit gingen. Maar dat geeft niet want mijn ultieme avondje uit, is een avondje thuis.

Floris in zijn Birkenstocks, en ik in mijn Uggs.

9

Ik wil onstressen, en snel een beetje

Na zeventien jaar moederschap zijn mijn zenuwen enigszins gehavend. Ik schrik bij het minste of geringste, en voel me vaak opgejaagd en gestresst zonder dat daar enige reden voor is. Behalve dan die zeventien jaar moederschap.

Soms hoor je van die liedjes, waarbij je denkt: 'Dat is nou exact wat ik heb!' En dat is precies wat ik dacht toen ik Alabama 'I'm in a hurry' hoorde zingen.

I'm in a hurry to get things done
Oh, I rush and rush until life's no fun
All I really got to do is live and die
But I'm in a hurry and don't know why

Don't know why
I have to drive so fast
My car has nothing to prove
It's not new, but it'll do 0 to 60 in 5.2

I hear a voice, it says I'm runnin' behind
I better pick up my pace
It's a race and there ain't no room
For someone in second place


Gelukkig heb ik een manier gevonden mijn gevoelens van haast en stress op een gezonde manier te kanaliseren: ik ga hardlopen! En terwijl ik loop luister ik naar 'I'm in a hurry!'

Net zo lang tot ik niet meer 'in a hurry' ben, en eindelijk kalm op de bank kan liggen.

Voor de liefhebber: I'm In A Hurry, Alabama

2

Feministisch lied: A house with no door

Een tijdje geleden schreef ik mijn diepzinnige en schokkende analyse van de klassieker Rupsjenooitgenoeg.

Vandaag heb ik voor jullie een country & western lied van George Strait geanalyseerd. Achter het lied 'A house with no door', blijkt een pro-feministische boodschap schuil te gaan!

Waar gaat het over?

George Strait vertelt in dit lied hoe hij lekker in zijn trailer zit, als er een man naar hem toe komt met een wat merkwaardig verzoek. Hij wil namelijk dat George een huis zonder deur voor hem bouwt.
'Waarom?!' vraag je je nu vast af. Het antwoord is heel simpel: 'Zodat zijn vrouw niet meer weg kan.'

Dit symboliseert natuurlijk het chauvinistische verlangen van sommige mannen dat hun vrouw thuis blijft. Maar de tijden zijn veranderd: vrouwen blijven niet langer thuis. Ze gaan er net als mannen op uit, om buiten de deur te werken. Sommige mannen hebben het hier moeilijk mee, en deze meneer is er daar één van.

Nadelen van een huis zonder deur

Gelukkig is George een moderne man, en dus raadt hij de meneer af om een huis te bouwen zonder deur. Allereerst wijst hij om de praktische bezwaren.

'If I did that,

and she ever came back Friend,

tell me how would she get in?

Een valide argument vind ik.

Vervolgens kaart hij de dieper liggende, feministische issue aan.

I said buddy we tried this before,

And if there ain’t one, she’ll make one

Either way she’ll run

And leave you a house with a hole for a door

Het lied eindigt met twee doordenkertjes:

'You can’t make a women feel something she don’t

And you can’t build a house with no doors.'

Persoonlijk heb ik veel geleerd van dit lied. En ik ga het dan ook zeker doorgeven aan de redactie van de Opzij. Ze zullen vast blij zijn met deze erkenning.

1

Ik ben een introvert, hoor mij niet schreeuwen

Toen ik een jaar of elf was maakte ik de fout mijn ouders te vragen of ik 'op kamp' mocht. Dat krijg je er van als je teveel Enid Blython boeken leest, vol met kinderen die spannende avonturen beleven!

Mijn ouders, opgetogen dat ik eindelijk eens iets anders wilde doen dan lezen en salmiakknotsen eten, regelden snel een kamp. Maar naarmate de datum van mijn kampavontuur naderde kreeg ik steeds meer buikpijn. Uiteindelijk hield ik het tweeëneenhalve dag vol, toen viel ik genadig van mijn fiets, en greep dat aan als reden voor een onmiddellijk vertrek.

Wat ik me van die tweeëneenhalve dag herinner is dat ik de hele dag gebukt ging onder hevig heimwee. Pas 's avonds als de kampleiding de kinderen met rust liet, en er geen 'leuke dingen' meer werden gedaan werd het beter. Dan lag ik rustig in mijn stapelbed, en kreeg het leven weer glans.

Zo'n twee jaar later kreeg ik van mijn leraren op de middelbare school het advies niet naar het VWO maar naar de Havo te gaan omdat ik zo'n stille, bedeesde leerling was. Een zelfde advies kreeg mijn oudste dochter zo'n 20 jaar later, met dezelfde motivatie.

Inmiddels ben ik moeder van vijf kinderen, en één van de dingen die ik telkens weer te horen krijg bij oudergesprekken is dat mijn kinderen 'niet sociaal' genoeg zijn. 'Spreken ze wel vaak genoeg af?' vraagt zo'n leerkracht dan bezorgd. 'Zitten ze wel op genoeg clubjes?'

Na het leven van Susan Cains boek Stil bekijk ik dit stukje levensgeschiedenis met nieuwe ogen. Mijn kinderen ik zijn gewoon introverte mensen in een wereld waarin extravert zijn de norm is geworden!

Plotseling voel ik me niet langer schuldig omdat ik drukke feestjes een gruwel vind, en snap ik ineens waarom pretparken mij sterk aan de hel doen denken. Ik ben gewoon een introvert. Net zoals eenderde tot de helft van de wereldbevolking.

Ik zou het wel uit willen schreeuwen op de tonen van Helen Reddy's 'I am woman hear me roar': 'I am an introvert, hear me roar'.

Maar dat doen introverte mensen niet.

10

Als de zomervakantie lang duurt

 

1