De som van de onderdelen

Loop of surf een willekeurige shop als reservedelenstore.nl binnen, en je wordt overweldigd door het aanbod.

De som van alle onderdelen is de auto

Tuurlijk, je wist  wel dat een auto uit allerlei onderdelen bestaat. Maar zoveel?! Het is toch apart om al die aparte onderdelen los bij elkaar te zien. Zonder elkaar zijn het niet meer dan losse onderdelen. Maar verbind je ze op de juiste manier met elkaar? Voila: je hebt een heuse auto! Die het nog doet ook.

Zo werkt het ook met een huwelijk! Samen ben je meer dan de losse onderdelen, en vorm je een nieuw geheel: een echtpaar.

Onderdelen voor een goed huwelijk

Na ruim 20 jaar huwelijk voel ik me wel gerechtigd om een poging te doen een rijtje te maken van de onderdelen die je nodig hebt voor een goed huwelijk.

• Geduld
• Flexibiliteit
• Liefde
• Ruimhartigheid
• Ruimte
• Tolerantie
• Welwillendheid
• Vrijgevigheid
• Een 'open mind'
• Doorzettingsvermogen
• Kracht
• Moed
• Vriendelijkheid
• Zachtaardigheid
• Zelfkennis
• Vertrouwen
• Hoop
• Vastbeslotenheid
• Tijd

Onderdelen van een goed huwelijk zijn niet te koop

Anders dan voor een auto kun je deze onderdelen niet even ergens gaan kopen. Je zult ze zelf moeten verwerven. Of ze vinden in jezelf. Persoonlijk heb ik nog wel eens moeite met het onderdeel tolerantie. Dan heb ik zin om te zeggen: 'My way, of the highway!'.

Dat kun je misschien één keer zeggen. Misschien ook nog wel twee keer. Maar op de lange termijn werkt het helaas niet, en zul je toch moeten inbinden.

Airconditioning voor je huwelijk

Een geliefd onderdeel van moderne auto's is airconditioning. Frisse, koele lucht. Vooral in verhitte tijden. Ook dit onderdeel vind ik van groot belang in een huwelijk. Als de gemoederen verhit raken, kan frisse lucht letterlijk én figuurlijk helpen! Stap even uit de situatie en geef jezelf de kans om af te koelen.

En zorg dat als het om het besturingssysteem gaat, jullie samen aan het stuur zitten.

Er zijn nog meer overeenkomsten tussen auto's en relaties! Lees die hier.

Berichten van Het Moederfront in je mailbox? Voer je email adres in!


Delivered by FeedBurner

0

Wat een huwelijk en een auto met elkaar gemeenschappelijk hebben

Huwelijk na 20 jaar

Een huwelijk en een auto hebben zo op het eerste gezicht weinig gemeenschappelijk. Maar als je de overeenkomsten wilt zien, dan zijn ze er wel degelijk!

Daarom een post met een lijst van overeenkomsten tussen auto's en huwelijken!

In den beginne was er glans

In het begin is zowel een auto als een huwelijk nog vol glans. Naarmate de tijd vordert zie je dat de glans er toch wel een beetje af gaat! Maar dat wil niet zeggen dat je de glans niet terug kunt brengen. Een doekje voor de auto, en wat aandacht voor het huwelijk doen glanzende tijden herleven.

Alleen de carrosserie is niet genoeg

Zowel een auto als een huwelijk heeft een mooie carrosserie. Weet jij net als ik, voor het schrijven van deze post, niet wat een carrosserie is?

Dan volgt hier even een handige definitie, met dank aan Wikipedia:

 'De carrosserie is het koetswerk van een motorvoertuig (auto of bus), dat wil zeggen de constructie zonder de losse onderdelen, zoals de motor, de wielen, de aandrijflijn, en het interieur (met name de zitplaatsen).'

Wat heeft dit in vredesnaam van doen met een huwelijk, vraagt de kritische lezer zich wellicht af. Maar geduld! Nu komt het: voordat je in huwelijksbootje stapt moet je verder kijken dan de carrosserie van je potentiële echtgenoot! Hij kan er van buitenaf wel schitterend uit zien, maar als de binnenkant niet deugt, heb je er niets aan.

Ben je eenmaal getrouwd, dan is het juist zaak blij te zijn met de carrosserie. Op de website Onderdelenstore24.nl/carrosserie vind je een prachtig plaatje van zo'n uitgeklede carrosserie.

Nog twee laatste overeenkomsten! Beide hebben liefde en aandacht nodig, en zowel een huwelijk als een auto hebben onderhoud nodig. En wat liefde om ze in goede conditie te houden.

Twee (foute) oneliners over autos en huwelijk

Hier onder nog wat (foute) uitspraken over auto's en het huwelijk die ik op internet tegen kwam.

• Een auto is als een huwelijk: je bent altijd op zoek naar een nieuwe model
• Het huwelijk is als een electrische auto: het leek een goed idee op dat moment

Lees hier over míjn huwelijks perikelen.

Berichten van Het Moederfront in je mailbox? Voer je email adres in!


Delivered by FeedBurner

Wat vind ik je mooi, mijn allerliefste!

Ik ben het vermogen te tafelen lang geleden verloren, toen het besef tot mij doordrong dat ik voortaan tegelijkertijd kokkin, butler en dienstmeid was tijdens het avondeten.

Nu val ik dagelijks op mijn eten aan, alsof het elk moment kan wegrennen, en ben dan ook rijkelijk vroeg klaar. De tijd die ik dan moet wachten tot de rest eindelijk klaar is, mag ik graag vullen met wat Bijbel Educatie.

Om een en ander fris te houden, wissel ik regelmatig van bijbel. Momenteel lezen we Bijbelverhalen opnieuw verteld, waarin incest, moord, bedrog en broedertwisten elkaar in rap tempo opvolgen.
'De bijbel is erg mama!' hoofdschudde mijn zestienjarige dochter. En ik kon niet anders, dan haar schoorvoetend gelijk geven.

Maar vandaag kwam ik op een christelijk, Amerikaans blog enige zeer vredelievende, huwelijkse wenken tegen! Ik las ze met interesse, want gisteren had ik een kleine aanvaring met Floris over fietsen die niet in het schuurtje stonden, en borden die hij niet in de afwasmachine terugzette. Als twee boze lepels, hebben we met de ruggen naar elkaar, verbitterd de nacht doorgebracht. Ik was dus wel in voor wat tips.

Het bijbels advies luidde elkaar toe te spreken volgens Hooglied 1, vers 15 en 16.

Hij: Wat vind ik je mooi, mijn allerliefste! Je bent zo mooi; je ogen zijn zo teer als duiven.
Zij: Ik vind jou ook mooi, mijn liefste. Het is heerlijk om met jou samen te zijn. Wij liggen samen tussen het gebladerte.

Om te voorkomen dat Floris niet op dezelfde vredelievende lijn zit als ik, heb ik zijn tekst naar zijn werk gemaild, zodat hij mij vanavond op de juiste wijze kan begroeten. En dan gaan we daarna samen in het gebladerte liggen.

Daar hebben we genoeg van, want Floris vertikt het de struiken te snoeien.

7

Mannen humor

Elke week bezoeken Floris en ik de bouwplaats die ons toekomstige huis is. Bewonderend kijken we dan naar het puin, loshangend electra, en gaten in de muur. Hier wordt hard gewerkt, dat kunnen zelfs wij zien.

Ik kan nog niet eens een solide bungalow van Duplo in elkaar zetten, dus ik buig nederig mijn hoofd voor de superieure kennis van onze deskundige. En Floris kan weliswaar een verdienstelijk Lego kasteeltje bouwen, maar een bouwvakker is hij allerminst.

Toch probeer ik zo nu en dan ook wat in te brengen. Zo wees ik vandaag op een paar authentieke balken aan het plafond van een kinderkamer, waarboven onze kamer komt, en vroeg me af of we die niet zo konden laten.
'Nee, die moet je écht isoleren,' wist onze deskundige. 'De kinderen kunnen jullie anders zelfs horen snurken!'
'Dat ze ons horen snúrken vind ik nog niet zo erg,' zei Floris, en wisselde veelbetekenende blikken uit met onze deskundige.

Ik hulde mij in nevelen van onnozelheid.
Soms komt onnozelheid namelijk ook wel eens goed van pas.

9

Het geheime leven van Floris van Sandwijk

In de Herfst maakte Floris letterlijk en figuurlijk enkele bomen een kopje kleiner. De resterende stompjes bleven ontluisterd achter. Klaaglijk schreiend naar de hemel geheven, als in een stille kreet: 'Waarom?'

Maar nu worden ze opnieuw opgeschrikt, want Floris heeft het inmiddels op hun wortels voorzien. Al wekenlang probeert hij de resterende stompen van hun wortels te scheiden, en schuwt daarbij geen enkel middel.

Vandaag liep hij met een wilde blik door het huis en vroeg verwijtend: 'Waar is dat oranje touw dat ik heb gekocht?! Welke gek heeft dat kwijtgemaakt?'
'Wat wil je er mee doen?' vroeg ik nieuwsgierig, en zag zijn blik schichtig wegschieten, waarna hij iets onverstaanbaars mompelde.
Het touw hing uiteraard op ooghoogte op de daarvoor bestemde plek in de schuur, en opgetogen toog Floris met het touw naar buiten.

Zijn plannen met het touw wilde hij niet vertellen, maar in de geschiedenis van zijn webbrowser vond ik deze zoekopdracht bij Google: 'Kun je een boom met een auto uit de grond trekken?'

Dus de autosleutels heb ik maar even weggelegd.
Ergens op ooghoogte, dan vindt hij ze nooit.

22

Huwelijkse filosofie

In Filosofie Magazine las ik het verhaal van een filosoof die botkanker overleefde. En wat mij zo trof in zijn verhaal, was zijn ontdekking dat hij van zijn leven hield, precies zoals het was. Er was niets dat hij veranderde na zijn diagnose.

Het zette me aan het denken over mijn leven, en na enig overpeinzen trok ik mijn conclusies en holde naar Floris om ze te delen.
'Als ik zou weten dat ik niet meer lang te leven had, dan zou ik geloof ik niets aan mijn leven veranderen,' verkondigde ik.
'Ik zou geen zwemafspraak boeken bij de dolfijnen, geen ticket naar Gambia of een reis over de hele wereld. Ik zou precies blijven leven zoals nu!'

'Hmhm,' bromde Floris.
Wantrouwig vroeg ik: 'Hmhm, ja ik heb je gehoord,' of 'Hmhm, ik ben het met je eens?'
'Nou, ik zou dan de loterij wel willen winnen en stoppen met werken, en aangezien dat er niet in zit: meer sex.'
En voor ik het wist daalde het discussieniveau van filosofische bespiegelingen naar draadjesvlees en vleselijke lusten.
'Nee hè!' viel ik uit, 'hoe komen we dáár nou weer op?!'

En plotseling wist ik toch iets dat ik zou willen veranderen in mijn leven.

22

Wie wat bewaart, die heeft zooi

Floris' onverwachte vakantie tijdens de Voorjaarsvakantie leek mij een mooie gelegenheid voor hem om eens even flink op te ruimen. Achter de woonkamer hebben wij namelijk een ruimte die wij Het Hok noemen.

In Het Hok prijkt een grote diepvries waarin het varken van neef Henk verblijft. Tot zover niks aan de hand, maar in Het Hok staan ook twee uitpuilende stellingkasten met dozen vol spullen-die-je-misschien-ooit-nodig-kunt-hebben.

En die dozen zijn gevuld met allerlei spullen waarvan Floris geen afstand wil doen. En naast die kasten staan nog meer spullen die Floris wil houden. Het Hok kun je dan ook alleen betreden met een pikhouweel, een helm en een heel goede levensverzekering.

Maar ik heb visioenen van de zee aan ruimte als die stomme dozen met zijn spullen weg zouden zijn. En dus opperde ik nonchalant: 'Zeg, misschien is het wel een goed idee als je je spullen uit Het Hok haalt deze vakantie.' Onmiddellijk betrok Floris gezicht, dus ik voegde er snel op kruiperige toon aan toe: 'Als het je kan behagen natuurlijk, uwe doorluchtigheid.'
'Ik zal wel zien,' mompelde Floris, wat zoveel betekent als: 'Als de kinderen niet meer om de haverklap vrij hebben van school, vanwege studiedagen, calamiteitenverloven of simpelweg omdat ze 'te veel les hebben gehad.'

Dit soort zaken moet je diplomatiek aanpakken, dus trok ik mij elegant terug, in de hoop dat mijn suggestie zou ontkiemen in Floris' brein. Maar na een uurtje werd ik ongeduldig, en besloot het ontkiemen een beetje te helpen.
'En, heb je er al over nagedacht of je je spullen gaat opruimen?'
Een geërgerd 'Hmpf' was het antwoord.
'Ik zou het wel héél fijn vinden!' benadrukte ik.
'Ik zal wel eens zien,' kwam hetzelfde antwoord.

Toen had ik mij opnieuw elegant moeten terug trekken, maar vijftien jaar huwelijk hebben mij weinig geleerd, en dus begon ik aan te dringen.
'En wanneer weet je het dan?'
'Ik zal wel zien.'
'Over een kwartiertje? Dan kom ik over een kwartiertje vragen of je het doet? Ja? Ja? Ja?! Tot over een kwartiertje dan!'

Tien minuten later:

'En, weet je het al?!'
'Zeur toch niet zo, ik zal wel zien.'
'Zal ik het anders doen?! Ik doe het graag!'
'Nee, als je dat maar laat! Ik doe het zelf wel.'
Nu rook ik de overwinning, en met nauw verholen triomf riep ik: 'Oh fijn! Wanneer dan?'
'Ik zal wel zien.'

Feitelijk heb je voor het huwelijk ook een pikhouweel, helm en een goede levensverzekering nodig.

32

Machtstrijd

Ik ben geen vogelfan, maar na het lezen van De Jaarlijst van Sally Hinchcliffe, over Vogelaars die stad en land afreizen om te kunnen noteren dat ze de gevleugelde adelaar hebben gezien, ben ik ze schoorvoetend iets meer gaan waarderen.

Regelmatig maak ik nu mentale notities van de vogels die ik 'spot', zoals daar zijn: duiven, merels, kraaien, mussen en iets buitenissiger, het koolmeesje. En dan voel ik mij een beetje Vogelaar.

Maar het is niet bepaald een verfijnd gevogelte dat mijn pad kruist, dus toen ik een Roodborstje in onze struiken spotte begon mijn hart sneller te kloppen. Ik karde naar de Action voor vetbollen, om het Roodborstje vorstelijk te onthalen, en 's avonds vertelde ik trots aan Floris: 'Ik heb een Roodborstje gespot!'

Minachtend keek Floris naar mijn bollen, die als vettige kerstballen in onze struiken bungelden. 'Brood is veel goedkoper!'
En toen rende hij naar de keuken, en begon als een wilde ons brood in hapklare brokjes te snijden, waarna hij het de tuin in slingerde. Tevreden verklaarde hij: 'Zie je wel, dat vinden ze veel lekkerder.'

Nu zijn Floris en ik in een stille, doch grimmige strijd verwikkeld wiens voedsel het meest gewaardeerd wordt. Het is dezelfde machtstrijd als die over de vraag wie het hardste werkt, wie het ziekst is en wie het kinderachtigst.

Op die laatste ligt Floris voor.
Dat wil ik best toegeven.

25

Gratis relatie advies

Ik houd van ouderwetse hoffelijkheid. Van mannen die hun hoed even oplichten als ze een vrouw tegenkomen. Die deuren open houden, en opstaan van hun stoel als hun echtgenote de kamer verlaat.

Maar als dat te veel gevraagd is, dan wil ik toch in ieder geval een man die ze niet laat vliegen in mijn bijzijn, en die niet boert. En eentje die bij toiletgebruik de wc-bril omhoog doet, en daarna weer omlaag.

Country zanger Brad Paisly heeft het helemaal begrepen, en geeft gratis relatie advies in zijn lied 'Ode de Toilet'.

She says not to buy her flowers
Or big expensive gifts
She says she don't want jewlery
And she doesn't need another dress
If I want to show her how much I adore her
The best way that I've found
Is to make sure when I'm finished
I put that toilet seat down


We've been to counseling
To try and see the ways we could improve
This thing between us
And different ways to show each other "I love you"
Forget about those getaway vacations
To romantic coastal towns
If you want to say "I love you"
Then put that toilet seat down

'Cause in the middle of the night
It's cold and it's dark
And when I hear my name in vain
I know I haven't done my part
She just wants me to support her
And the best way that I've found
So with a gentle hand and a loving touch
I put that toilet seat down

I know it's kind of funny
You can teach a little puppy
But it's very hard to train a grown man
When I'm all about my buisiness
And the path of least resistance
She's the one that suffers in the end

In the middle of the night
It's cold and it's dark
And when I hear my name in vain
I know I haven't done my part
She just wants me to support her
And the best way that I've found
So with a gentle hand and a loving touch
I put that toilet seat down
Down, down

9

De meeste dromen zijn bedrog

Vanochtend deelde Floris mij bij het ontbijt verbolgen mee dat hij had gedroomd dat hij wilde scheiden. In zijn droom was hij nietsvermoedend thuis gekomen van zijn werk, en had ontdekt dat ik in zijn afwezigheid ons huis had gepimpt. Ik had het van top tot teen bedekt met glinsterend houtkleurig laminaat, waardoor het effect letterlijk schitterend was. Zoals in de meeste dromen, zat in Floris' droom een kleine kern van waarheid. Het is in het verleden wel eens voorgekomen dat inspiratie keihard toesloeg en mij dwong onmiddellijk actie te ondernemen. En aangezien Floris' motto is: 'Zover als je me schuift, zo ver heb je me', botst dat wel eens. 'En, wilde ik het weghalen?' informeerde ik nieuwsgierig. 'Nee, je vond het veels te mooi!' zei Floris nors. 'Zo ken ik mezelf,' zei ik tevreden. 'Ja... ik ook,' sprak Floris bitter.

Lees ook: Dromenvangers.

7

Twee kapiteins op één schip

Twee kapiteins op één schip,
die zaten elkaar op de lip.
Toen zei de ene kapitein: 'Krijg toch de pip!'
En duwde de ander van het schip.

Jouw adviezen zijn overbodig,
en je tips heb ik niet nodig.
Hier ben ik de kapitein,
maar je mag wel mijn ketelbinkie zijn.

7

Van mij

En Floris sprak en hij zei: 'Het heeft mij niet behaagt mijn verstofte bureau, met daarin telefoonboeken uit 1999, mijn NS-gidsen uit 2001, en overige mij onbekende paperassen vrij te maken voor jou. Ik heb je verzoek ontvangen en verworpen.

Liever heb ik dat mijn bureau werkeloos kostbare ruimte staat in te nemen dan dat ik het afsta aan jou; het is immers van Mij. Je motivatie dat ik overdag elders vertoef om de kost te verdienen en pas om zeven uur 's avonds thuis kom, vind ik niet valide. Het bureau is immers van Mij.

Dat ik het zelden tot nooit gebruik vind ik evenmin relevant, het bureau is immers van Mij. Je argument dat jij het goed kunt gebruiken voor jóuw werkzaamheden, vind ik een vlieger die nimmer de grond zal verlaten. Het bureau is immers van Mij.

Wel mag je een grote foto van mij op het betreffende bureau zetten en het in gebruik nemen als altaar.

Het is immers van Mij.

9

Compromis

Floris' en mijn verschillende reactie op de problematiek rondom Jans middelbare school carrière, leiden onvermijdelijk tot verhitte discussies, waarin wij elkaar betichten van 'dwangmatig gedrag' en 'Houd je nou toch eens rustig!' (Floris over mij) en 'laksheid' en 'Zég nou eens wat!' (ik over Floris).

Terwijl ik wild om mij heen schiet op alle mógelijke oplossingen, staat Floris voor een meer bedaarde aanpak die zich kenmerkt door afwachten, afwachten, en nog een beetje meer afwachten.

Zo bevechten wij elkaar, in plaats dat wij eensgezind de handen ineen slaan bij deze gezamenlijke uitdaging. Grimmig sta ik tegenover Floris, en slis kwaadaardig vanuit mijn linkermondhoek: 'Go on.... make my day!' en spuw uitdagend op zijn Birkenstocks.
Maar ja, dan moet je net Floris hebben. Die moet daar eerst nog eens een tijdje over nadenken.

Schoorvoetend hebben we nu een compromis bereikt: ik mag 's avonds tien minuten speculeren over alle mogelijke scenario's, en actieplannen presenteren, en Floris probeert gedurende mijn tien minuten niet glazig te kijken.

De rest van de tijd schik ik mij moeizaam in zijn Ghandi aanpak.

Zo houden wij elkaar vast, in voor- en tegenspoed.

7

De venijnige sekse

Ik dronk in de Hema mijn wekelijkse kopje koffie toen naast mij drie dames en een heer plaatsnamen. Na druk overleg sommeerden de dames de heer: 'Haal maar vier koffie!'
Niet begrijpend keek hij hen aan. 'Vier?'
'Ja, neem er zelf ook één!'

Gehoorzaam slofte de heer naar de lange rij voor de balie die tot in de winkel reikte, en ik hoorde de dames minachtend zeggen: 'Mannen! Je moet ze ook alles uit leggen!'

8

Het sterke geslacht

Ik kijk graag naar Engelse woonprogramma's. Elke zondagavond helpen bijv. Phil en Kirsty, in prachtig Engels, wanhopig zoekende stellen aan woonruimte.

Laatst was het zoekende stel een broer en zus, die door samen te kopen, hun eerste stap op de 'property ladder' wilden zetten. Want als er iets is dat ik wel heb geleerd van Engelse woonprogramma's, dan is het wel dat het zaak is die ladder te beklimmen.

Broer en zus kregen diverse appartementen en flats voorgeschoteld, waarvan met name een flat met zgn. authentieke elementen in de smaak viel. Er was maar één nadeeltje: de twee slaapkamers waren nogal verschillend van grootte. De ene was riant met uitzicht op het park, en de andere had precies genoeg ruimte voor een eenpersoons bed en keek uit op een blinde muur.

'Daar hebben we het nog wel over,' merkte Zus gedecideerd op.
De camera zoomde in op het gezicht van Broer, en ik kon wel zien dat hij er weinig vertrouwen in had.

Aan het eind van de uitzending gingen Phil en Kirsty op bezoek bij Broer en Zus om te kijken hoe het nou was geworden. Zus deed open, en verwelkomde ze de woonkamer in, die ze helemaal naar haar smaak had ingericht. Broer stond er wat verloren bij, zijn handen ongemakkelijk in zijn zakken.

'En,' stelde Phil de hamvraag: 'wie heeft nou de grote kamer?'
Zus gooide nonchalant heur haar naar achteren en zei: 'Ik natuurlijk.'

Ik wil mijn eigen sekse niet afvallen, maar ik denk niet dat Broer ooit kans maakte op de grote slaapkamer.

En als ik naar school fiets, en meester Pim zie in het op het grasveld neergegooide noodlokaal, terwijl zijn collega juf Pien in zijn oude lokaal huist, dan schud ik medelijdend mijn hoofd.

In sommige gevallen delft het sterke geslacht altijd het onderspit.

En dat vind ik eigenlijk best sneu.

En als je me nu wilt excuseren, dan ga ik even tegen Floris zeggen dat ik zijn kasthelft óók nodig heb.

1

Relatieperikelen

Na een dag met de kinderen heeft menig moeder nog maar één verlangen: rust! Maar dan blijkt er nog weer iemand te zijn die wat van haar wil: haar partner. Debbie Gutierrez vertelt er over!

0

Spreekverbod

Floris heeft me een spreekverbod opgelegd, wanneer hij meldt dat hij moet overwerken en dus later thuis komt, en ik o.a. in de problemen kom met mijn buikdanslessen.

Ook is dit spreekverbod van toepassing als hij zo maar een uur later dan afgesproken thuis komt, onder het motto: 'Het is niet mijn schuld, maar die van de NS.'

Tenzij het woorden van genoegen zijn, mag ik dus niets zeggen.
Tegenwoordig begroet ik Floris daarom zwijgend.

Want spreken is weliswaar zilver, maar zwijgen is goud.

5

Magie!

Ik blijk een onvermoed talent te bezitten: ik ben namelijk magisch! Wie had dat gedacht!

Dingen die spoorloos zijn verdwenen, duiken miraculeus op als ik kom kijken. Neem nou zo'n pot Koeleman appelmoes. Die potten vinden het leuk om zich onzichtbaar te maken, dus als Floris de appelmoes zoekt, dan kan hij hem niet vinden. Hoe hij ook zoekt, en hij bezweert mij dat hij echt overal heeft gekeken, zijn stem slaat soms zelfs over van emotie, zo'n pot blijft onvindbaar.

Dan klinkt al snel de kreet: 'Nicooole! Waar is de appelmoes?!'
Zuchtend hijs ik mij dan uit mijn stoel, kijk in de koelkast en zie onmiddellijk de appelmoes die vol in het zicht staat. Voilà: magie!

Maar denk nou niet dat mijn magie zich beperkt 'tot dingen vinden'. Als Floris bijvoorbeeld een Ikea-kastje in elkaar moet zetten, en loopt te vloeken en te tieren, en uiteindelijk concludeert: 'Hij moet terug naar de winkel, want de onderdelen kloppen niet!' dan blijkt een korte, verhitte, conversatie met mij, voldoende om de onderdelen plotseling kloppend te maken.

Ik heb mij daarom ingeschreven bij Zweinestein. Ik heb altijd al Harry Potter willen ontmoeten!

Binnenkort doe ik mijn laatste magische truc: de verdwijntruc.

6

Er kan er maar één de kapitein zijn

Door de week ben ik de onbetwiste kapitein van ons schip. Ik zorg voor huis en haard, en zet de koers uit. Fier sta ik aan het roer.

Maar dan komt steeds weer dat weekend, en plotseling is daar Floris die denkt dat híj de kapitein is. Dan staan we beiden te duwen en te rukken aan het roer, en de bemanning raakt in verwarring.

Aangezien ik het schip de hele week door woelige baren heb gestuurd vind ik dat ik de oudste rechten heb. Wat mij betreft is het stuurboord of overboord. Floris op zijn beurt vindt dat het ook zíjn schip is, wat natuurlijk ook weer waar is.

'Hoe zou jij het vinden als ik op jouw werkplek kwam, en jouw spullen allemaal anders neerlegde?' vraag ik enigszins verbitterd.
'Hmpf!' antwoordt Floris nors.

Over een week heeft Floris drie weken vakantie, en zal de strijd over wie de kapitein mag zijn pas echt losbarsten.

Maar ik heb er over nagedacht en heb besloten bakzeil te halen.

Laat Floris maar drie weken de kapitein zijn, dan neem ik vakantie.

4

Autopech

Floris en ik brachten Ot en Piet naar hun scoutingkamp, en reden vervolgens het pittoreske bospad van de natuurcamping af naar huis, toen ik opschrok: 'De laarzen! We hebben hun laarzen vergeten!'
Knorrig zettte Floris de auto in z'n achteruit om te keren, en reed zo een sloot in.

Verbluft keek ik naar de stralend blauwe lucht, die vanuit mijn nieuwe horizontale positie direct in mijn blikveld was. Floris krabbelde uit de auto en diagnosticeerde gewichtig: 'Daar moet een traktor bij komen om ons er uit te halen! Ik ga wel hulp halen,' en rende wild op zijn Birkenstocks het bospad af. Ik verwachtte bijna dat hij plotseling in een blauwe maillot met rood cape-je zou wegvliegen.

Moeizaam klom ook ik uit de auto, aan de bestuurderskant, want mijn kant ging niet meer open, en nam plaats op een naburige steen. Daar peinsde ik weemoedig over prinsen die éérst de prinses redden, en niet de auto.

Al snel kwamen ook de andere ouders langs die met veel belangstelling onze gestrande auto bekeken. Eén van hen, een man in een busje met de sticker 'World's best driver,' stopte en kwam naar me toe.

'Dat is niet zo slim hè?' zei hij op kennerstoon.
'Nee, ik weet het...' antwoordde ik enigszins gegeneerd.
'Ik haal die auto er wel even uit,' snoof hij.
'Maar kan dat wel met een busje? Mijn man zei dat er een tractor nodig was.'
'Hmpf!' zei hij minachtend. 'Ik kan dat ook wel met mijn busje!'

En inderdaad, het lukte de World's best driver onze auto uit de greppel te slepen.

Ik vraag me af of ze ook stickers maken met Nót the world's best driver.

2