'Mamamama, er ligt een grote plas water naast mijn bed!' zijn niet de woorden die een moeder graag hoort als ze net wakker wordt.
Moeizaam sleepte ik me uit bed en ging naar Teuntjes kamer. Ik wierp een nonchalante blik naar binnen en concludeerde: 'Heb je weer een beker water laten vallen Teuntje?'
Op verontwaardigde toon zei Teuntje: 'Nee, want ik mocht van jou toch geen beker met water meer op mijn kamer!'
Hm... inderdaad, ik herinnerde me vaag dat ik een dergelijk Moederlijk Besluit had afgekondigd. En toen ik wat beter keek zag ik onheilspellende, donkere vlekken op het behang, die ik ook wel ken onder de raadselachtige naam 'Het weer'.
'Ik denk dat we een lekkage hebben,' diagnosticeerde ik. 'Mama zal wel even de loodgieter of zo bellen.'
De loodgieter arriveerde later die ochtend, en bleek een aangename jongeman die me in zijn voorkomen en praten sterk deed denken aan wijlen prins Claus. Galant negeerde hij de adembenemende geur van Prioderm Lotion die om mij heen hing, ik had mezelf maar weer eens behandeld tegen luizen, en ging aan de slag.
'Ik habe gut nieuws, und schlecht nieuws,' verklaarde hij.
Ik overdacht welk nieuws ik het eerste wilde, maar hij vervolgde al: 'Sie haben inderdaad een lekkage, maar ich heb nu nicht de spullen om het te reparieren. Vanmittag kommt mein Collega.'
De collega bleek een oude rot in het vak die afkeurend zijn neus ophaalde voor de toestand van onze leidingen. Hij keek me vorsend aan en zei: 'U hebt die lekkage al heel lang,' en wees op een kwalijke vlek in het plafond in de woonkamer.
Ik knikte braaf, waarna hij aan het werk ging, daarbij hevig gestoord door de kinderen, want het was woensdagmiddag.
'Goa toch spöllen!' riep hij telkens op gehinderde toon tegen de kinderschaar, als ze weer kwamen binnenstuiteren.
Na een paar uur werken verzamelde hij zijn spullen, zei nog eens tegen me: 'U heeft die lekkage al heel lang!' en verdween toen hoofdschuddend naar zijn auto.
Maar de lekkage is weer verholpen en als Floris moeilijk doet over de te verwachten rekening dan zeg ik gewoon: 'Goa toch spöllen!'
3
Moeizaam sleepte ik me uit bed en ging naar Teuntjes kamer. Ik wierp een nonchalante blik naar binnen en concludeerde: 'Heb je weer een beker water laten vallen Teuntje?'
Op verontwaardigde toon zei Teuntje: 'Nee, want ik mocht van jou toch geen beker met water meer op mijn kamer!'
Hm... inderdaad, ik herinnerde me vaag dat ik een dergelijk Moederlijk Besluit had afgekondigd. En toen ik wat beter keek zag ik onheilspellende, donkere vlekken op het behang, die ik ook wel ken onder de raadselachtige naam 'Het weer'.
'Ik denk dat we een lekkage hebben,' diagnosticeerde ik. 'Mama zal wel even de loodgieter of zo bellen.'
De loodgieter arriveerde later die ochtend, en bleek een aangename jongeman die me in zijn voorkomen en praten sterk deed denken aan wijlen prins Claus. Galant negeerde hij de adembenemende geur van Prioderm Lotion die om mij heen hing, ik had mezelf maar weer eens behandeld tegen luizen, en ging aan de slag.
'Ik habe gut nieuws, und schlecht nieuws,' verklaarde hij.
Ik overdacht welk nieuws ik het eerste wilde, maar hij vervolgde al: 'Sie haben inderdaad een lekkage, maar ich heb nu nicht de spullen om het te reparieren. Vanmittag kommt mein Collega.'
De collega bleek een oude rot in het vak die afkeurend zijn neus ophaalde voor de toestand van onze leidingen. Hij keek me vorsend aan en zei: 'U hebt die lekkage al heel lang,' en wees op een kwalijke vlek in het plafond in de woonkamer.
Ik knikte braaf, waarna hij aan het werk ging, daarbij hevig gestoord door de kinderen, want het was woensdagmiddag.
'Goa toch spöllen!' riep hij telkens op gehinderde toon tegen de kinderschaar, als ze weer kwamen binnenstuiteren.
Na een paar uur werken verzamelde hij zijn spullen, zei nog eens tegen me: 'U heeft die lekkage al heel lang!' en verdween toen hoofdschuddend naar zijn auto.
Maar de lekkage is weer verholpen en als Floris moeilijk doet over de te verwachten rekening dan zeg ik gewoon: 'Goa toch spöllen!'
