Ik mag graag naar de serie Downton Abbey kijken.
'Blief je een kopje thee?' vroeg Lady Mary gisteren aan een mannelijke bezoeker.
Normaliter ga je dan bij een bevestigend antwoord zuchtend naar de keuken om thee te zetten. Maar zo niet in Downton Abbey. Lady Mary liep naar een hoek van de kamer, en trok daar met een elegant gebaar aan een koord. Na slechts een paar minuten verscheen er een gedienstige bediende, en gaf Lady Mary haar bestelling voor thee op.
Maar afgezien van de huishoudelijke voordelen van een bestaan in Downton Abbey, stel ik de manier waarop vrouwen op een voetstuk worden gezet op prijs.
Gisteren bijvoorbeeld waren er strubbelingen in het huwelijk van twee personeelsleden.
'Het moet wel aan mij liggen, want zij doet nooit iets fout,' mijmerde de echtgenoot in alle oprechtheid.
Daar kan Floris nog een puntje aan zuigen!
Zijn beleid is namelijk precies andersom: 'Het is altijd de schuld van een ander.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Heerlijke serie he, ik kan daar ook zo van genieten, dan liggen de lord en de lady in bed te keuvelen en om hen heen wordt ontbijt geserveerd, de haard aangestoken en ...wat een luxe ;-)
BeantwoordenVerwijderenJa, haha, één ander om precies te zijn!
BeantwoordenVerwijderenMijn zoon heeft trouwens dezelfde luxe als de dame in Downtown Abbey. Hij trekt niet aan een koord, maar "Mahaam, wil jij even.." heeft bijna hetzelfde effect.
Bijna dan. Want ik ben natuurlijk geen personeel meer, sinds zijn puberteit :-)