Ik sta het mezelf en de kinderen zelden toe: eten met het bord op schoot.
Maar als ik het doe, dan moet ik altijd aan dit country and western liedje denken: 'How can something so right, be so wrong?!' Want ik vind het verrukkelijk om met het bord op schoot te eten. En dan op de bank, met een leuke serie op de tv. Alles wat God en de opvoedingsexperts dus verbieden.
Want als het gaat over slechte voedingsgewoontes, gezinnen die langs elkaar heen leven en ieder op hun eigen moment uit de koelkast 'grazen' dan wordt eten met het bord op schoot steevast genoemd. Het is beslist één van de slechtste gewoontes waaronder het moderne gezin gebukt gaat. En ik snap ook wel waarom. Als je eet terwijl je tv kijkt, dan eet je waarschijnlijk niet erg aandachtig. Of mindful zoals de moderne, hippe term is. Je doet de maaltijd als het ware geen recht.
Nee dan met z'n allen eten aan de tafel. Zo kom je nog eens tot goede gesprekken. Mits de kinderen een beetje meewerken natuurlijk. En er is meer aandacht voor het eten. Dus eten we altijd braaf aan tafel.
Maar soms, als ik moe ben, dan doe ik het: eten met het bord op schoot.
En dan vinden alle kinderen me ineens geweldig...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Jaaaaa! Wij eten altijd Pizza 'op schoot'.
BeantwoordenVerwijderenWant dat is makkelijk, uit het vuistje te eten. En dan lekker met tv aan, en de pubers mogen hun smartphones erbij houden enzo..
lekker hoor, zo af en toe!
Thuh, als ik later groot ben eet ik áltijd met het bord op schoot. Dacht ik vroeger. Ik háát verplicht aan tafel zitten en 'gezellig' doen.
BeantwoordenVerwijderenBehalve toen ik kinderen kreeg en toch graag de bank schoon wilde houden. En wilde dat ze dooraten. Dus is hier het compromis: ontbijten doen we aan tafel, het avondeten mag
'aan de kleine tafel' (het alternatief voor op schoot). Iedereen redelijk blij.