'Als ik er maar eens niet meer was, dán zouden ze beseffen wat ik allemaal doe in huis! En dán... zouden ze spijt hebben!' denk ik wel eens als ik me weer eens ondergewaardeerd voel. Maar ja, dan was ik er natuurlijk niet meer om dat te zien en lekker mijn gelijk te halen…
Een lastige kwestie.
Hoe laat je iedereen merken hoeveel je doet, en pluk je ook nog de zoete vruchten van het gelijk?
Sue Fabisch gooit de knuppel in het hoenderhok, en gaat staken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik geloof dat ik al zowat alles uitgeprobeerd heb (haha).
BeantwoordenVerwijderenMijn laatste wapenfeit is: 'Er mag niet meer gebakken worden tot de oven uitgekuist is! Zelf heb ik al maanden niet meer gebakken in die vuile oven. De meiden maakten hem echt smerig met hun baksels, maar uitkuisen. O Nee. Ze vonden het al straf genoeg dat ze hun bakgerei zelf moesten afwassen. En ze vinden dat de hulp het maar eens moet doen. Dus hij blijft smerig. Ik vind het verschrikkelijk, maar houd mijn been stijf. IK KUIS HEM DEZE KEER NIET UIT!!' Dus deze vakantie is er nog niets gebakken, maar de oven blijft ook vuil. Iemand een idee?
Oja. Uiteraard is de oven maar een topje. Als ik lief vraag om eens af te wassen zeggen ze vaak: 'Maar ik heb dat toch allemaal niet vuil gemaakt?' Mijn tegenantwoord is dan: 'Ik ook niet en jouw kleren maak ik ook niet vuil, maar worden ook gewassen en gestreken.' Mijn oudste is zelfs eens gaan klagen bij mijn ouders dat ze mijn halve huishouden moest doen terwijl zij net het kind is die hier al meer dan een jaar het minste doet van allemaal en terwijl ik hulp in huis heb die de vloeren dweilt, stof afneemt, WC 's kuist, strijkt zo af en toe, ....
BeantwoordenVerwijderenHet is net zonder mijn hulp (poetsvrouw dus) dat ik het niet zo redden. Pfff.
Hilarisch filmpje!:)
BeantwoordenVerwijderenLeuk! Maar ik vrees dat het op mijn mannen geen indruk gaat maken. Ze malen niet om vieze sokken op de vloer:)