Piet (9) vertoont alle eigenschappen voor een toekomstige hypochonder. 'Mama, als ik aan mijn pink duw, dan voel ik het hier, in mijn nek!' of 'Als ik ademhaal dan doet mijn oor raar.'
En dan kijkt hij mij met zijn blauwe oogjes bezorgd aan, maar ook met het vertrouwen dat ik de oplossing weet. Aangezien ik mijn Goddelijke status bij de overige vier kinderen al lang geleden verloren heb, koester ik mij in Piets aanbidding en doe mijn best hem gerust te stellen.
Maar nu is Piet getroffen door een hoestvirus. Onder de hoestvirussen is het een vriendelijke, zeer gematigde variant, maar als toekomstige hypochonder ziet Piet zijn prognose somber in. Vanochtend verscheen hij aan het ontbijt met een gezichtje met daarop de uitdrukking van iemand die zojuist heeft gehoord dat Kabouter Plop weer op televisie komt.
'Wat is er Pietje?' vroeg ik.
Piet barstte in tranen uit. 'Ik wil dat het hoestje over gaat!'
Geduldig legde ik nog maar weer eens uit dat zoiets tijd nodig heeft. Maar ik zag zijn kinderlijk vertrouwen in mij nog sneller verdwijnen dan het geld in mijn portemonnee.
'Hier, neem maar twee vitamine C en een Fisherman's Friend,' bood ik aan.
Opgetogen nam Piet zijn medicatie in, zijn vertrouwen in de moederlijke stand hersteld.
Soms is opvoeden veel makkelijker dan je denkt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
kijk!... dat zijn de echte mama's!!!
BeantwoordenVerwijderen(hier deed doosje tic tac wonderen toen zusje, adhd zus imiteerde...placebo ritalin!)
gr floortje
O heerlijk. Ik zou soms willen dat ik nog dat heilige geloof in mijn alleswetende en alles kunnen oplossende moeder had. Dat is toch hemels?
BeantwoordenVerwijderenhmm maar je vraagt je toch een beeetje af, van wie hebben ze het ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb dr ook een paar die zo zijn... als ze een klein beetje hoesten hebben ze meteen hoestdrank nodig en zijn ze ziek ;-)-
BeantwoordenVerwijderen