Vol blijde verwachting boog ik me naar Jans cijferlijst, want nu zou ik het gaan beleven! Vast allemaal achten en negens, en misschien zelfs wel een tien!
Maar op Jans cijferlijst prijkten zessen, afgewisseld door een paar eenzame zeseneenhalfjes.
'Goed hè?!' juichte Jans mentor.
Ik kuchte ongemakkelijk, en keek nog eens naar de cijferlijst. Misschien had ik niet goed gekeken? Maar voor me lag nog steeds een heel middelmatig rapport. Ik kreeg het een beetje warm, want de mentor zat me vol blijde verwachting aan te kijken.
'Ehm ja, práchtig!' stemde ik in, want je wilt natuurlijk niet zo'n ouder zijn die nooit tevreden is. En stond in het schoolverslag niet dat Jan veel 'succeservaringen' moet opdoen. Misschien was dit wel een test, waarin ik als ouder een gratis succeservaring kreeg aangeboden?
Het was niet voor het eerst dat rapportcijfers een heel andere betekenis blijken te hebben, dan ik dacht. Zo gingen Floris en ik vijf jaar geleden vol goede moed naar ons allereerste adviesgesprek in groep 8.
'Met een rapport met allemaal achten, en een paar zevens, kan ze minstens naar de Havo,' voorspelde ik opgewekt.
'Misschien zelfs wel Gymnasium!' vond Floris, en toen keken we elkaar tevreden aan. Saamhorig als ouders van een erg intelligent kind.
Dus wie schetste onze verbazing toen de leraar zei: 'Naar die rapportcijfers moet je niet teveel kijken. Wij adviseren Mavo.'
Op weg naar huis merkte ik vertwijfeld op tegen Floris: 'Ik snap echt helemaal niets meer van die rapporten. Zo goed was het toch niet, of ben ik nou gek?'
'Naar die rapportcijfers moet je gewoon niet teveel kijken,' wist Floris.
Maar 's nachts lag ik te woelen in mijn bed en bedacht mogelijke verklaringen voor een rapport dat fantastisch heet te zijn, maar dat niet is.
- Jan is zo dom als stro, en daarom zijn zesjes voor hem fantastisch
- De kinderen in Jans klas zijn zo dom als stro, en daarom is de juf al blij met zesjes
- Er is een enorme inflatie gaande op het gebied van schoolcijfers, waardoor zesjes worden toegejuichd alsof het tienen zijn
- Jans is zo onoplettend en ongemotiveerd dat de zesjes daarom fantastisch zijn
- Ik had het boek Strijdboek van de tijgermoeder van Amy Chua niet moeten lezen
Of Jan is een doodnormale, maar stiekem wel intelligente jongen van (bijna) 16... Die van ons ook trouwens. Hij vindt een zesje een prima cijfer. Túúrlijk kan ie wel beter maar waarom zou je?? Dat doen de zussen al en als ie ziet hoe druk die zijn... Zei Jan vroeger al toen hij nog op de basisschool zat en de meisjes zag blokken aan de keukentafel:"Dat ga ík straks niet zo doen hoor!" En inderdaad, daar houdt ie zich netjes aan!!
BeantwoordenVerwijderenHij is dus in ieder geval betrouwbaar en consequent!
VerwijderenOnze kinderen krijgen al geen cijfers meer op hun rapport, dus wij gissen ook altijd maar wat in het rond over de interpretatie van goed en matig. Zoonlief mocht naar de Havo dus "goed" zal dan in ieder geval "goed genoeg" zijn. Maar nu wordt het nog leuker: ze gaan nu een portfolio bijhouden ipv de vaste rapporten. Wat dat mag inhouden, kun je als ouder alleen maar naar raden.
BeantwoordenVerwijderenEen portfolio… Daar ben ik ook benieuwd naar...
VerwijderenIk heb weinig cijfers gezien op het rapport van zoonlief. Maar bij het gesprek wel netjes uitleg. Werkt hier ook met dingen als onvoldoende tot prima. Maar omdat het niveau soms toch wat hoger ligt, is het enorm lastig inschatten wat dan nu normaal is en wat gewoon normaal is voor zoonlief.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig kan de juf dat prima uitleggen en laat dan allerlei testuitslagen zien (waar ik sinds kort zelf toch meer mee kan) en geeft er dan uitleg bij.
Ah, ik weet het. Hij lijkt op mijn broertje die als stel-regel had dat alles wat meer was als een 6 teveel energie aan besteed was. Een hele slimme jongen dus :-)
BeantwoordenVerwijderenZo struikel ik ook altijd over de rapportcijfers/cito's. Dan staat er op het rapport voor rekenen en een 8 en voor de cito een C ( en dan is a goed en de slecht, voor de leken onder ons). Ja momentopnames en zo, ik weet het wel, maar snappen doe ik het niet.
Maar je hebt het wel leuk geschreven :-)
mijn dochter haalt ook altijd vrij slechte cijfers op school, inmiddels is zij 24, zij was met haar 18e van school gegaan ,omdat het toen ook al niet lekker liep qua cijfers, ze heeft toen gewerkt tot haar 22 in allerlei baantjes tot ze besloot om weer naar school te gaan eneen mbo opleiding tot DTPer te gaan volgen en weer zijn haar cijfers niet om over naar huis te schrijven, haar ADHD blijft haar parten spelen,maar zij moet voor haar opleiding ook stage lopen en daar zijn ze uitermate tevreden over haar inzet en prestaties. zij gaat haar opleiding dus ook wel halen ,weliswaar met een minimum aan goede cijfers ,maar wel met een zeer goed resultaat op haar stages.uiteindelijk zullen ze het later in hun carriere niet moeten hebben van de cijfers op school ,maar met het feit dat ze hun diplomas hebben en hun inzet op werkgebied en de ervaringen die ze in de loop van hun leven hebben opgebouwd. over de cijfers die je vroeger op school gehaald hebt heeft niemand het meer in je verdere leven,maar wel over wat je bereikt hebt. zolang ze hun best doen en toch wel komen waar ze willen is dat toch het belangrijkste.
BeantwoordenVerwijderenIk heb wel eens gehoord van scholen die vinden dat je met een 6 moet beginnen, want dan is er nog ruimte om te groeien en dat stimuleert meer (?!)
BeantwoordenVerwijderen