Koortsachtig dacht ik na: 'Ga ik voor de rustige zondagssfeer, of geef ik Floris er van langs?' Ik besloot tot het laatste, want als ik onrechtvaardigheid ruik, kan ik niet meer goed nadenken en neem slechte beslissingen.
'Is dat waar?!' vroeg ik op scherpe toon aan Floris, die plotseling zeer geïnteresseerd naar buiten staarde. 'IS DAT WAAR?" herhaalde ik op iets dreigender toon.
'Nee natuurlijk niet,' loog Floris terwijl zijn neus een stuk langer werd.
'Dat vind ik niet netjes van je Floris!' barstte ik los. 'Jij bent óók verantwoordelijk voor de opvoeding!'
Om mij heen zaten de kinderen genietend te giechelen.
Ik keek Floris streng aan, die op zijn beurt ook zenuwachtig begon te giechelen. En hoe meer ik wachtte op zijn antwoord hoe harder hij begon te lachen, tot ik wist: hier komt geen zinnig woord meer uit.
Ik moet ook alles alleen doen. Zelfs de opvoeding van mijn man.
Arme jij.
BeantwoordenVerwijderenIk ben gisteren weggepest van mijn eigen bank door vader en oudste zoon die niet alleen maar over poep praten maar het ook nog hardop doen. En daar ontzettend om moeten lachen. Zucht...
BeantwoordenVerwijderenEen zeer ernstige zaak!
BeantwoordenVerwijderenLeuk!!
BeantwoordenVerwijderengeweldig!
BeantwoordenVerwijderenHier nog eentje. Soms roept hij opvoedkundig of huishoudelijke mededelingen van alles terwijl hij met zijn platte .... op de bank zit... en dat maakt nul indruk!
BeantwoordenVerwijderenSjucht.... (ik heb mijn dag geloof ik niet :-( Ik pak maar nog een mok thee)
Volgens mij hoef je je geen zorgen te maken over de opvoeding, dat zit wel goed! Anders viel hun dit 'foute' gedrag van papa toch niet op?
BeantwoordenVerwijderenAnoniem, dat is een aangenaam perspectief! Zo had ik het nog niet bekeken.
VerwijderenAls mijn man een boer laat, zeggen de kinderen: 'wat zeg je dan papa??!' en dan zegt hij: 'dat lucht op!'
BeantwoordenVerwijderenDaar ben ik ook niet heel erg van gecharmeerd. Toen ik pasgeleden één van mijn dochters ook hoorde zeggen: 'dat lucht op' in plaats van 'pardon', sprak ik haar daarop aan. 'Papa mag dat eigenlijk ook niet zeggen, dus ik wil dat van jou ook niet horen'. Ja maar mama, zei ze met een ernstig gezichtje, 'papa zegt dat ook alleen maar omdat wij zeggen: 'en wat zeg je dan'. Dus eigenlijk moeten wij dat ook niet zeggen!'
Wat een wijsheid... ;)
Suzanna, daar moet ik wel erg om lachen! Dat zou Floris ook kunnen zeggen...
VerwijderenZonder excuses te maken voor het gedrag van je man, moet je toch ook je eigen rol in deze eens bestuderen.
BeantwoordenVerwijderenJe laat je je manipuleren en tegen je eigen man uitspelen door jullie kinderen. Je gaf zelf al aan dat Teuntje een sensatiebeluste blik had, je had ook kunnen zeggen 'Dat is dan niet zo netjes van Papa, maar iedereen maakt wel eens een foutje' en dan 's avonds als Teuntje sliep alsnog aan Floris vragen wat hem in hemelsnaam bezielde.
Je hoort als eenheid op te treden tegen de kinderen, in een perfecte wereld zou dat betekenen nooit ruzie maken waar de kinderen bij zijn, dat lukt natuurlijk niet, maar je kunt je in ieder geval niet veroorloven de kinderen de macht te geven jullie ruzie te laten maken. Elke ruzie resulteert in minder autoriteit, van jullie allebei, dat was in deze situatie (die eindigde met dat jij door twee mannen uitgelachen werd) overduidelijk.
Noch jij, noch je man zouden zich moeten laten verleiden tot dit soort bontgenootschapjes met je kind tegen de andere ouder. (Jij na het klikken van Teuntje, je man met het samen lachen om wat er gebeurt was)
Oeioei, korte teentjes, dit is toch gewoon bedoeld als leuke beschrijving van kleine ergernissen? Trouwens, volgens mij moet de ouder die alles volgens het boekje doet nog gemonteerd worden (jaja, want menselijk zal die zeker niet zijn).
VerwijderenJe doet het geweldig Nicole!
hahaha die Edwin!! Succes met opvoeden kerel!
BeantwoordenVerwijderenDieuwke