Zo'n schilderij wordt zorgvuldig in ere hersteld, en de dikke lagen vernis en vuil voorzichtig verwijderd. Langzaam maar zeker wordt dan de oorspronkelijke afbeelding weer zichtbaar.
Iets dergelijks heeft zich ook voor gedaan bij mij als moeder. In de loop der jaren hebben onverwachte studiedagen, experts, vallend gebekerte, zorgen en deuren die werden geopend doch niet gesloten een dikke laag stof en vuil achtergelaten op mijn ooit zo lelieblanke moederblazoen. En het was pas na een droom waarin ik verrast werd door een baby, die ik koesterde en met tedere zorg omringde, dat ik me dit bij het ontwaken met een schok realiseerde.
Toen ik nog een jong en pril moedertje was, werd ik gemotiveerd door eindeloze liefde. Het leverde me een reputatie op van 'lieve moeder' en 'eindeloos geduldig'. Ergens in de afgelopen zeventien jaar is die liefde weliswaar niet verdwenen, maar wel een beetje smoezelig geworden door dagelijkse beslommeringen en de waan van de dag.
Nu ik me die liefde weer herinner, en hoe ik was toen ik begon, restaureer ik bij tijd en wijle zorgvuldig mijn moederblazoen. En dan glanst het weer als vanouds.
Dit moederblazoen herkent dit gelijk en vaak 's avonds als ze lekker in bed liggen ik weer rust heb gevonden weet ik het weer, dit zijn mij vreselijke lieverds ;-)
BeantwoordenVerwijderenehhh mijn dus ;-)
VerwijderenAch, over een tijdje zijn al die puberbuien over en hoef je je alleen nog maar af en toe een dagje over de lieve onschudlige kleinkinderen te ontfermen. Wel de lusten, niet de lasten.
BeantwoordenVerwijderenoeh.. dit heb ik nu al.. ;-)
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar...ook na pas 7 jaar moederschap ;)
BeantwoordenVerwijderenOh, en volgens mij is het 'restaureer' (laatste zin) ;)
BeantwoordenVerwijderen