O nee, toch? Misschien eens een middagje gaan winkelen in de stad van herkomst met een vriendin uit de stad van herkomst? Of anders, tegen de rust, de kinderen stimuleren om muziekles te gaan (vooral vioolles schijnt het in het begin goed te doen qua herrie)?
O jeetje, heb je spijt?
BeantwoordenVerwijderenOch arme, hoort erbij denk ik. Straks wordt het lente en dan wil je niet meer terug (hoop ik voor je).
BeantwoordenVerwijderenToch niet echt, he?
BeantwoordenVerwijderenIngrid
O nee, toch? Misschien eens een middagje gaan winkelen in de stad van herkomst met een vriendin uit de stad van herkomst? Of anders, tegen de rust, de kinderen stimuleren om muziekles te gaan (vooral vioolles schijnt het in het begin goed te doen qua herrie)?
BeantwoordenVerwijderenGeen zorg, dit is een normaal onderdeel van het rouwproces dat optreedt na een verhuizing. Ik verheug me nu al op aanvaarding!
BeantwoordenVerwijderenKomt vast goed inderdaad!
BeantwoordenVerwijderenKan niet anders dan goed komen.... toch....
BeantwoordenVerwijderenhe nicole, maar hoe gaat t nu dan ECHT met je? valt t mee, is t wat je ervan verwachtte?
BeantwoordenVerwijderenEen echte weegschaal ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk kan me nog heel goed herinneren dat ik me zo voelde, ruim 21 jaar geleden. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenhet wordt tijd voor wat foto's van je uitzicht zodat wij jaloers kunnen reageren....that must make you feel better!
BeantwoordenVerwijderen