Met de tenen kromgetrokken in mijn Uggs, hoorde ik de conversatie tussen Jan en de expert aan.
'Hoe is het met je Jan?'
'Gewoon.'
'Hoezo, gewoon?'
'Gewoon: gewoon.'
Tja Jan, ik kan natuurlijk niet in je hoofd kijken, want ik ben niet helderziend. Dus je moet me wel een beetje helpen. Wat vind je daar van?'
'Gewoon.'
'Hoezo gewoon?'
'Daarom.'
Ik had veel zin om Jan een flinke duw te geven, en te sissen: 'Werk eens een beetje mee zeg! Ik schaam me dood!'
Maar toen richtte plotseling de expert het woord tot mij, en vroeg: 'Waarom ben jij zo streng voor jezelf?'
Onmiddellijk voelde ik de tranen prikken. Want het is waar: ik zit echt ontzettend bij mezelf onder de plak.
'Wat is het hier warm zeg,' dacht ik zweterig, en pijnigde mijn hersenen voor het juiste antwoord. Maar uiteindelijk kwam ik niet verder dan een schutterig: 'Daarom.'
En ik wierp een blik van plotseling begrip op Jan.
Vaak valt de appel niet ver van de boom he ;-)))
BeantwoordenVerwijderenLekkere valkuil is dat he.... wij moeders met een Jan met PDD-NOS hebben liever wel dat ie "gewoon" doet bij derden. En waarom?? Gewoon.....
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldige zin én inzicht; Ik zit ontzettend bij mezelf onder de plak.
BeantwoordenVerwijderenSterkte Nicole. Je bent een goede moeder voor een kind met ASS. Hij krijgt alle steun van jou en hulp. Ik hoop dat jij op jouw beurt alle steun krijgt van je man om vol te houden, dat werkt het beste!
Een tip: Een jongen met ASS heeft baat bij een vader die er voor hem is!
Maar ja, eigenlijk geldt dat voor ieder kind.
owww wat mooi om te lezen, herkenbaar ook ! :-)
BeantwoordenVerwijderenZo voelen we ons soms ook als we bij een deskundige zitten met onze jongste. Gelukkig leert hij zich nu wat beter te uiten. Maar ja, hij is dan ook al 30.
BeantwoordenVerwijderenOok hier een voor-mama-de-lat-hooglegger. Je wilt zo graag dat alles een beetje 'gewoon' verloopt; heel herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenSjonge. Waarom vraagt ze het op die manier aan een pddnosser? kan ze niet beter vragen wat er goed ging en wat niet?
BeantwoordenVerwijderenEn ik vind jou reactie gewoon lekker menselijk.
Héél herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderen"Kweetnie" is er ook zo een en dat is soms ook helemaal niet erg om het gewoon effe niet te weten... en fijn om te zeggen "Kweetnie!"
Bestaan er ubehaupt kinderen van die leeftijd die een ander amtwoord op zo'n vraag geven?
BeantwoordenVerwijderengnuif!
BeantwoordenVerwijderenNou, schitterend verhaal weer. Wat een achterlijke vraagstelling! Je frustreert de bevraagde en je komt ABSOLUUT niets te weten.Iemand die met mensen (al dan niet met autisme) werkt, zou zich wel een betere vraagtechniek eigen kunnen maken, ik noem maar een zijstraat. Hij was gewoon de uitlokker. Misschien is Jan ook helemaal niet autistisch als je hem op de juiste manier bevraagt!
BeantwoordenVerwijdereno ik zou ook zo de neiging hebben te slaan,. maar dat komt vast niet goed over bij een opvoedingsspecialist ;-) dus respect voor je zelfbeheersing. om plaatsvervangende schaamte bij tieners te voorkomen wacht ik t liefst niet in dezelfde ruimte bij ze.
BeantwoordenVerwijderenJemig zeg, en dat noemt zich hulpverleenster? Weet je, in je oude woonplaats, zit 'Geef me de 5', misschien is dat iets voor Jan en jullie?
BeantwoordenVerwijderennicole, wat is dat beantwoorden verwijderen onder elk stukje? dat had je toch nooit?
BeantwoordenVerwijderenWat grappig dat iedereen denkt dat de expert een vrouw is! Het is namelijk een man!
BeantwoordenVerwijderen@Leonieke: dat komt van Blogger!
BeantwoordenVerwijderen@Jet: bedankt voor de tip. Ik heb het boek 'Geef me de vijf gelezen', maar vond daarin weinig herkenning.