Het type kind dat graag door paden en lanen struint, slootje springt, en avonturen beleeft in bossen. Dat mijn kinderen steevast bleek wegtrokken als ik ze naar buiten stuurde, kwam gewoon door de stedelijke omgeving!
Dus nu we op het platteland wonen, rook ik mijn kans om mijn innerlijke natuurmoeder tot volle wasdom te laten komen. Ik besloot mijn pijlen op Piet te richten, die pas acht is, en dus het makkelijkst te indoctrineren. Met verhalen over eekhoorntjes en vogels lokte ik hem naar buiten, en duwde hem een vogelgids in de handen waarmee wandelaars in snel tempo kunnen determineren wat er rondvliegt. Dezelfde vogelgids die jarenlang eenzaam lag te verstoffen in ons oude huis.
Tot mijn vreugde sloeg het aan. Piet rende onmiddellijk naar zijn slaapkamer om zijn verrekijkertje te pakken, en sjeesde naar buiten om vogels te spotten. Vanuit het keukenraam keek ik of ik er zelf wat kon vogelen. Maar waarschijnlijk zitten ze allemaal in het Zuiden aan de Martini's, want afgezien van een eenzame mus, en een stoffige merel was er geen vogel te spotten.
Maar Piet zag meer dan ik, want twintig minuten later kwam hij binnen met een indrukwekkende lijst met vogels die hij gespot had. Waaronder de zeldzame Koekoek.
En 's avonds noteerde ik in mijn vogelaarsschrift: 'Vandaag zag ik een achtjarige Fantast.'
Hij heeft het vast niet verzonnen, maar je beschrijft het erg leuk.
BeantwoordenVerwijderenHaha...hij ziet ze vliegen!!!....whaaah...
BeantwoordenVerwijderenVan wie zou hij dat nu hebben???...sorry...
Ik zie het helemaal voor me. Veel plezier met je natuurkind!
BeantwoordenVerwijderenLiefs MamaNatuurlijk
Volgens mij, of hij ze nu gezien heeft of niet, hij heeft het heerlijk naar z'n zin, het struinen, kijken en opzoeken... lekker buiten zijn.
BeantwoordenVerwijderenEn jij geniet er ook van...
Aaaah, de wonderen der natuur gaan niet aan jullie voorbij daar in den nieuwe!
BeantwoordenVerwijderenWow! Wist niet dat je in avifauna mocht wonen!! :-)
BeantwoordenVerwijderen