Het orgel gaat verder, aldoor verder. Ot en Sien lopen mee, ook aldoor verder.
Maar wat zien ze daar? Dat is de school. En alle kinderen zijn net op de speelplaats. Is dat moeder niet?
'Moeder, moeder!' roept Ot.
Moe komt bij het hek. 'Ik ben vandaag voorleesmoeder, luizenmoeder en verzorg de techniekles,' zegt ze.
Moe heeft vlekken in heur nek.
Moe staat voor de klas. Alle kinderen rennen rond. Moe wringt heur handen. 'Stil!' roept ze, 'Stil dan toch.'
'Moe heeft gewoon geen overwicht,' zegt Ot tegen Sien.
Dan komt juf binnen.
Moe huilt.
De juf geeft moe een zakdoek.
'Geeft niks hoor,' zegt de juf tegen moeder.
'Je hebt immers de Pabo niet gedaan. Schoenmaker blijf bij je leest,' dat zeg ik altijd.
En dan mag moe naar huis.
Moe is blij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
:-). Je hebt 't er maar zwaar mee!
BeantwoordenVerwijderenIk vind ouderbetrokkenheid iets anders als altijd maar op school helpen.
BeantwoordenVerwijderenIk zie ouderbetrokkenheid dat ouders in overleg gaan met de betreffende leraar/lerares als er iets is, positief of negatief.
Ik denk dat we heel wat winnen door ouders weer buiten het leerproces te laten ...ach je kent mijn mening ;-)
Volgens mij is Moe alleen maar moe.
BeantwoordenVerwijderenVin' je 't gek.
Ik vond een heel enkel keertje een uurtje meer dan genoeg. Van het voorleesmoeder zijn, heb ik echt genoten. En zo waren er nog wat meer dingen. Maar niet te vaak! Idd, schoenmaker, blijf je leest.
BeantwoordenVerwijderen