Ik liet de kinderen zien hoezeer ik bij de tijd was met mijn nieuwe horloge, en verklaarde dat ik er erg 'stoer' mee uitzag.
'Jij, stóér?' riep Ot, en rolde over de grond van het lachen.
Verbouwereerd over zijn reactie vroeg ik: 'Vind je mij dan niet stoer?' en ik schikte mijn lange rokken wat netter.
Ot kon van het lachen geen woord uitbrengen, maar Jan wist te melden: 'Als je jezelf bent wel.'
'Vind jij mij dan stoer Jan?' wilde ik weten.
'Als je je zelf bent,' herhaalde Jan, die later vast een goede therapeut wordt.
En toen besefte ik: 'Jan is pas stoer.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Heerlijk toch, de waarheid van je kids horen... soms een beetje confronterend maar wel eerlijk!!!
BeantwoordenVerwijderenIk hoorde pas van mijn 'vriend' Sir Kenn Robinson dat zijn kinderen hem gruwelijk ouderwets vonden met zijn horloge. "Such a stupid device.Only capable of doing one thing!". Tja toen heb ik dit weekend ook geprobeerd via mijn telefoon/laptop/tv de tijd bij te houden maar ik moet daar duidelijk nog aan wennen(en ook aan die lege plek op mijn pols).
BeantwoordenVerwijderenHeel goed van Jan ;-)
BeantwoordenVerwijderenhaha.... de waarheid komt uit kindermond, zegt het spreekwoord! ;-)
BeantwoordenVerwijderen@Zena: Als je zo jezelf bent: heel stoer!
BeantwoordenVerwijderen