Met het oog op de Open Huizen Dag van 1 oktober, waarop wij gastvrij ons huis zullen openstellen voor potentiële kopers, ren ik rond als een seriemoordenaar die zijn sporen wil uitwissen. En de persoon die ik beter leer kennen, is niemand minder dan mij echtgenoot van achttien jaren.
Op liefdevolle momenten zou ik Floris omschrijven als iemand die heel goed in het Nu kan blijven, maar op een slechte dag neem ik eerder het woord 'laks' in de mond. Want terwijl ik me in het zweet werk om de boel in huis op orde te krijgen, doet Floris kalmpjes aan.
Want waarom zou je de hele vloer dweilen, als je ook de halve kunt doen?!
'Eééven een pauze hoor,' zuchtte Floris op vermoeide toon, halverwege de gedweilde keukenvloer.
'Maak het nou even af!' wierp ik tegen. 'Nu is je sopje nog warm!'
Maar Floris was al druk bezig virtuele ballonnen kapot te schieten op zijn computer.
'Aha! Jetzt zeigt sich das Pudels Kern!' riep ik verbolgen, want ik mag graag mijn literaire kennis ten toon spreiden.
En wat deed Floris?
Hij blafte.
En daarmee had hij de laatste blaf.
ik wens jullie heel veel succes met het verkopen van het huis!
BeantwoordenVerwijderenOh, hoe herkenbaar is dit... is het mindfull leven of toch gewoon luiheid ; ))
BeantwoordenVerwijderenehm 1 oktober is al geweest ;-) dat jullie beide dat nou niet door hebben ;-)
BeantwoordenVerwijderenSillie is me voor... Waren jullie zo hard tegen elkaar aan het blaffen dat jullie de deurbel niet hadden gehoord? ;)
BeantwoordenVerwijderenZe kunnen toch zo leuk uit de hoek komen.... Je zou ze er zo weer in trappen.
BeantwoordenVerwijderenJoh! Ik dacht: die zijn al verhuisd, er stond immers zo'n romantisch landelijke foto van jou in de Libelle. Maarreh....wonen jullie nu nog in jullie oude huis dan?
BeantwoordenVerwijderenSorry, ik heb toch hier en daar een postje gemist, vrees ik :-(
Irene, de romantische, landelijke foto werd genomen in onze eigen tuin. Het is echt ongelofelijk wat je met een groothoeklens kunt bereiken.
BeantwoordenVerwijderen