13 signalen dat een speelafspraakje lang genoeg geduurd heeft

13 signalen dat een playdate lang genoeg heeft geduurd.

Je ziet de kinderen gillend van plezier waterballonnen vullen en tegen je woonkamerramen keilen, maar je denkt alleen nog maar: 'Zal wel.'

Je hoort jezelf roepen: 'Ga in gódsnaam tv kijken, dan zijn jullie tenminste even rustig.'

Je hebt jezelf verstopt in de wc met de deur op slot.

Elke keer als de deurbel gaat roep je hoopvol: 'Daar is je moeder!'

Je hebt je zelf ervan overtuigd dat buiten spelen in de regen best kan: zo lang ze de bliksem maar vermijden.

De kinderen hebben RSI van het virtueel 'groente hakken' op de WII.

Het vriendje vraagt: 'Wat eten wé?'

De kinderen hebben de gordijnen gebruikt om een circustent te bouwen.

Je biedt het gastje een gezond appeltje aan, maar die haalt zijn neus op en zegt: 'Ik lust alleen appels zonder schil.' Braaf haal je de schil er af, en biedt de appel opnieuw aan. Zegt het gastje: 'Ik blief hem alleen in stukjes van 1 bij 1 cm, met een vleugje kaneel en 30 gram handgewonnen rietsuiker, gepresenteerd met een vorkje van Blond Amsterdam.'

De geur van Hamka's vertelt je dat de kinderen je geheime voorraad chips hebben gevonden, en aangebroken.

De kinderen roepen: 'Is het erg als er ranja over het toetsenbord van de computer valt?!'

Je hebt jezelf ervan overtuigd dat spelen op de Playstation eigenlijk veel beter is dan spelen met Kapla.

Je barst in tranen uit als de moeder het vriendje eindelijk komt ophalen, en valt haar trillend van dankbaarheid in de armen.