Schoudermaatje en Stiltechef

'Mama, ik ben vandaag niet blij!' kondigde Piet aan toen hij tussen de middag thuis kwam, en hij smeet mismoedig zijn Spongebob tasje op tafel.
'Wat is er dan?'
'Bob is mijn nieuwe Schoudermaatje!'
'Aha,' knikte ik begrijpend want ik ben, ondanks mijn weerzin tegen fratsen, goed ingevoerd in het moderne schoolsysteem waarin fratsen hoogtij vieren.
Zo is er onlangs een systeem ingevoerd waarbij de kinderen fungeren als managementteams, met een Stiltechef, een Schoudermaatje, en met een beetje pech ook nog een Oogmaatje.

Bob is zo'n klasgenootje dat onvermijdelijk de vraag oproept: 'Heb jij je medicijntjes vandaag wel ingenomen, Bob?' Piet komt dan ook regelmatig thuis met verhalen over wat Bob nou weer heeft gedaan. Zo schopt Bob graag, en veelvuldig, de schoolvoetbal op het dak van het naburige bejaardentehuis, die de bejaarden vervolgens koppig weigeren terug te gooien. Bij gebrek aan voetbal schopt Bob dan maar zijn klasgenootjes.

Toen ik vanochtend Piet naar school bracht zei hij: 'Kijk mama,' en wees somber op het tafeltje naast hem waarop in grote letters 'Bob' prijkte.
'Gelukkig ben ik ook de Stiltechef,' vond Piet. 'Dan kan ik het Stiltegebaar maken zodat Bob stil wordt.'

Maar ik vrees dat Piets autoriteit als Stiltechef ontoereikend zal zijn, als het gaat om Bob.
Ik denk dat daar de Moederchef aan te pas moet komen.