Nachtkledij

In de koude wintermaanden hul ik mij graag in lange, flanellen nachthemden. Helaas komen die alleen in oma-model, dus charmant zou ik ze niet willen noemen. Het is wel eens voorgekomen dat ik een dekbedhoes meende te pakken, en het mijn nachtjapon bleek te zijn.

Maar ze zijn heerlijk warm, en werken bovendien verkoelend op verhitte echtgenoten. Bijzonder geschikt dus, voor een fijn nachtje ongestoord slapen. En als ik iets hoog in het vaandel heb, na vijf kinderen, is het wel een ongestoorde nachtrust.

Maar op een dag struikelde ik bij de Zeeman over een nachthemdje, dat ik alleen maar als 'koket' kan omschrijven. Zwart, met fragiele spaghettibandjes, en teer kant rondom de borstpartij. Normaliter negeer ik dit soort kledij, maar plotseling stond ik het af te rekenen bij de kassa.

Thuisgekomen gooide ik mijn frivole kledingstuk achter in de kast, waar het bleef liggen, tot ik het gisteren tegenkwam, op zoek naar mijn Birkenstocks. Een beetje onwennig trok ik het aan, en staarde verbluft naar de vrouw in de spiegel. In plaats van een wandelende dekbedhoes, stond daar een slanke, ja zelfs bijna sexy, vrouw. Toegegeven, mijn meisjes deden de ruim bemeten cups geen recht, maar desondanks concludeerde ik: 'Niet slecht, na vijf kinderen!'

Opgewonden rekende ik uit hoeveel geld ik wel niet kon uitsparen om de kwaliteit van mijn huwelijk te waarborgen: draadjesvlees kost al gauw 6 euro per keer, maar met dit nachtponnetje ad 6 euro was ik veel goedkoper uit.

Hechtte ik nou maar niet zo aan mijn nachtrust.

Zou je dit blog wel in boekvorm op je nachtkastje willen hebben? Help dan mee, en word voor maar 5 euro aandeelhouder van dit blog!