Zorgvuldig plan ik een bezoekje aan een oude dame van 88 in Deventer, en een bezoek aan een vriendin in Hilversum. Beide zijn bezoekjes die zich niet in het keurslijf van de schooltijden laten proppen.
Maar terwijl ik mijn uitbraak plan, maakt een onverklaarbare droefheid zich van mij meester. Want wil ik eigenlijk wel ontsnappen? Ben ik als zo'n gekooide vogel, die als het deurtje open gaat hulpeloos blijft zitten op z'n trapeze?
Voorzichtig fladder ik een beetje met mijn vleugels, en val prompt van mijn trapeze. Een athleet ben ik ook als vogel niet.
Maar dan fladder ik toch voorzichtig naar buiten, in de prettige zekerheid dat ik 's avonds weer terugkom. Want mijn kooi is ook mijn thuis.
En ik heb immers de sleutel.
' Op treurig-hilarische wijze doet zij verslag van haar leven.'
BeantwoordenVerwijderenPrettige vlucht. En behouden thuiskomst.
BeantwoordenVerwijderenMisschien eerst nog een paar vlieglesjes nemen?
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier :-)
BeantwoordenVerwijderenDit moet je vaker doen en dan moet je ook wat langer wegblijven. Er valt buitenshuis ook veel te zien en te beleven en dan heb je wat andere praat wanneer je terugkomt.
BeantwoordenVerwijderenEn het is ook een goede manier om je gezin eens te laten merken wat je de hele dag voor ze doet. Zo leren ze om niet alles zomaar voor vanzelfsprekend te nemen.
Quote uit de film 'Sunrise':
BeantwoordenVerwijderenAlways leave the cage door open so the bird can return.
Gossie, ik vind het toch wel een beetje een droevigstemmend logje dit.
BeantwoordenVerwijderenOf mag ik het met een korreltje zout nemen? Dat hoop ik dan maar.
En áls je dan heel even ontsnapt bent weet je net als de vogel en de levenslang gevangen crimineel niet hoe snel je weer naar je hok terug moet vliegen.
BeantwoordenVerwijderenOja, en tijdens je verlof dan niet over de kinderen gaan praten en nieuwe kleding voor ze gaan kopen he! Het is lastig, maar denk even alleen aan jezelf als niet-moeder?! Eventjes?
O, en weet je hoe gemeen ik ben. Als ik eens vrij heb en man oppast dan hoop ik dat hij het flink zwaar heeft met jengelende kinderen en veel logistieke problemen, een ontplofte magnetron en te weinig luiers in huis (-;
BeantwoordenVerwijderenhaha Mammalien....!
BeantwoordenVerwijderenIk ging, toen ik nog met exgenoot samen was, altijd gerust weg en ook met een gerust hart.
Ik ben graag op pad....
Yep, ik merk dat ik best wel eens mopper op wat ik allemaal 'moet' met de kids. Maar als het dan ook anders kan, merk ik dat ik het eigenlijk toch best graag doe.
BeantwoordenVerwijderenEn dus probeer ik daar nu ook bij stil te staan op de momenten dat het 'moet'.