Al jaren weiger ik mijn kinderen de vreugde en het genot van een huisdier. Gedreven door een mengeling van afkeer van dieren, en angst voor nog meer zorgvragen. Bovendien, al ben ik geen fan, ik gun geen enkel dier de zorg, of liever gezegd het gebrek daaraan, van mijn kinderen.
Door de jaren heen hebben de kinderen zich gelaten neergelegd bij het feit dat ze een 'stomme moeder' hebben, maar in zijn groot verlangen, heeft Piet nu zijn eigen huisdier gecreëerd.
Hij heet Welpie, en wordt door Piet met de beste zorg omringd. Welpie krijg zijn natje en zijn droogje, en wordt veelvuldig aangehaald. Piet laat hem zelfs uit, aan een touwtje. Dan dartelt Welpie blijmoedig naast hem, en beleven ze allerlei spannende avonturen.
'Weet je wat ik wel jammer vindt mama?' vroeg Piet met zijn piepstemmetje. 'Dat ballonnen krimpen...'
'Bedoel je dat Welpie gaat krimpen?'
'Ja,' verzuchtte Piet, en wiegde Welpie teder in zijn armpjes, terwijl hij hem tegelijkertijd kopjes gaf.
Toen voelde ik me zo'n slechte moeder dat ik zo hard moest lachen dat ik huilde, door dat eeuwige gevoel zwaar tekort te schieten.
'Hier mama,' zei Piet, 'Welpie troost je wel!'
Dus morgen gaan we een hamster kopen.
Of een reserve ballon.
Op de foto hierboven zie je Welpie. Zie hem toch lachen! Het is me er eentje!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Herkenbaar... vanwege dat immer aanwezige schuldgevoel en de vraag of ik het allemaal wel goed doe, hebben we hier een hok vol stinkende cavia's en een alles onderschijtende parkiet. (stiekem vind ik het best wel leuk trouwens)
BeantwoordenVerwijderenik ken het....sinds een paar jaar hebben wij een hond.De kinderen zijn er dol op maar wat een zorg erbij....het is wel een heeeel lief dier hoor!
BeantwoordenVerwijderenhmm ...welpie ziet er wel lief uit...zelf ben ik wel gek op huisdieren, poes en hond en ook hebben we een heleboel knaagdiertjes gehad,ratjes,gewone en dwerghamsters,konijnen maar gelukkig zijn de knaagdieren uitgestorven, want die vond ik zelf ook niet zo leuk en die ontsnapten zo vaak dan dachten we hij komt zo wel weer tevoorschijn, maar driemaal raden wie om middernacht nog op dr knietjes het hele huis door kon speuren op zoek naar een van de hamsters...
BeantwoordenVerwijderenWat een creatief kind heb je!
BeantwoordenVerwijderenEnne....een reserve ballon lijkt mij verstandiger.
hoop dat ik nog op tijd ben. niet doen die hamster!!!
BeantwoordenVerwijderenhamsters bijten, slapen overdags, en maken snachts herrie. bovendien vinden de kinderen m gemiddeld 8 dagen leuk.
mijn vriendin (en ex pleegmoeder van menig hamster) had t dieptepunt toen haar zoon laatst vroeg; waar is hammie eigenlijk? hammie lag op dat moment al ruim een week of 6 in de achtertuin begraven.
dit ter illustratie van de grote betrokkenheid).
zou dat joch gewoon elke week een mooie nieuwe ballon geven.:-)
Inderdaad hamsters vallen tegen, wij hebben ze ook gehad en toen de laatste van de twee dood ging, verzuchte mijn zoon: gelukkig daar zijn we van af.Een cavia is leuker,maar het hok stinkt snel.
BeantwoordenVerwijderenMijn kinderen zijn wel dol op onze honden en katten, maar de verzorging komt bijna helemaal op mij neer.
Ik vind het wel belangrijk dat kinderen met huisdieren opgroeien,
maar als jij er zelf niet achter staat moet je het niet doen.
Groetjes,
Karin
Ik vind het een ramp dat we "te oud" zijn geworden voor nog een hond. We zijn AOWers en toen we een jaar of twee geleden onze hond door ouderdom moesten laten inslapen hebben we beslist; een hond kan 15 jaar of ouder worden en wij krijgen niet de garantie dat wij er dan nog voor kunnen zorgen. Dan wordt een dier "een verschoppeling". Maar ik vind het belangrijk dat er voor de kinderen een dier in huis is. Zo leren ze dat je moet zorgen voor iets dat afhankelijk van je is. En dat
BeantwoordenVerwijderenze bv. daarna nooit meer bang voor honden. Een hamster of cavia vind ik niets, hoe lief ze ook kunnen zijn. Een hondje is vlgs. dit oud mens de beste optie.
Hartelijke groet en tot laters
Gerrie.
Hier alleen nog een gekke oude jeweetwelkater van 14 jaar. Zoonlief en ik willen heel graag een hond, manlief is het er niet mee eens.
BeantwoordenVerwijderenEen cavia mag hij, als hij straks zijn zwemdiploma heeft.
En idd hamsters zijn stom, haha, krengen rennen heel de nacht in hun molen en overdag liggen ze te pitten.
Een cavia is dan gezelliger, en maakt ook van die enige geluiden bij elk zakje dat hij hoort ritselen of als je naar de koelkast loopt. :)
Een reserveballon is voorlopig genoeg, maar een niet al te groot aquarium zou ook leuk zijn. Het geeft weinig rommel en is een levend schilderij. De aaibaarheidsfactor ligt iets lager.
BeantwoordenVerwijderen"Hoe meer beestjes, hoe beter!" roep ik altijd. Ik denk dat het ook een aanvulling is voor de opvoeding, dat ze verantwoordelijkheid leren dragen en conseguent moeten (meehelpen) verzorgen.
BeantwoordenVerwijderenOver jouw kind zou ik mij geen zorgen maken, die is er echt aan toe!!
Een huisdier is juist zo goed voor kinderen omdat ie al die onuitsprekelijke gevoelens zo goed begrijpt.
BeantwoordenVerwijderenZo wordt het tenminste ervaren, of het echt zo is valt te betwijfelen ;-)
Groet, Erna
Van een halve dierentuin, zijn we nu bij één hond - en het is goed zo ...
BeantwoordenVerwijderenDan toch nog beter dit dan een huisdier dat je niet kan verzorgen. Later begrijpen ze dit wel ;)
BeantwoordenVerwijderenJa een hamster is werkelijk énig! Vooral 's nachts als je wilt slapen, dan zijn die beesten op hun best wat lawaai betreft. De rest van de dag slapen ze, dus dat is wel lekker rustig..
BeantwoordenVerwijderenWas er niet vroeger zo'n rage van een soort digitaal ding dat je moest verzorgen? Gnochi ofzo, ik zit hier een beetje met een klepel/klok gevoel, maar misschien weet iemand wat ik bedoel?
BeantwoordenVerwijderen't Was in elk geval redelijk absurd (misschien kan je ze met een kringloopexemplaar laten oefenen, je hoeft als moeder in elk geval geen haren of stront te ruimen).
@Sannah Dat is een tamgotchi. Die zijn ook drie of vier dagen leuk...
BeantwoordenVerwijderenAahhh...Welpie is schattig maar natuurlijk niet echt lekker om te knuffelen.
BeantwoordenVerwijderenWij hadden eerst een hond en nu een poes. En écht, ik wist niet dat een poes zó leuk en zó makkelijk was!
Wij hebben er één uit het asiel, hij was toen vier jaar en we hebben hem niets hoeven te leren.
De kinderen kunnen er heerlijk mee knuffelen en ik ben zó gek met dat poezebeest dat 'ie zelfs bij me op bed mag;-))
Wel vind ik dat je het als moeder ook echt moet willen, de verzorging komt toch vaak op de ouder neer.
Wij hebben trouwens ook konijnen gehad, was leuk, maar na een poosje verloren ze daar hun belangstelling voor.
Onze poes hebben we inmiddels ruim twee jaar en daar zijn ze nog steeds supergek mee...als we thuis komen kijken ze eerst waar hij is en gisteren hingen er zelfs allemaal hartjes aan zijn mand;-)
Succes met je beslissing!
Groetjes Mariëlle (die overigens graag je blog leest, je schrijft erg leuk!)
bedenk me net;
BeantwoordenVerwijderenheeft jouw witte batterijen konijn niet zin in een revival?
Ik vind het tof om een dier in huis te hebben. Nu leeft alleen Muck nog, maar eerst was Puck er ook nog. Muck is een bijna 17-jarige je weet wel kater en doet zijn eigen ding. Supergemakkelijk vind ik het, een poes in huis. En de meiden vinden het erg leuk.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben hier ook een je-weet-wel-kater (13 jaar oud) en iedereen is er nog steeds gek mee. Met hamsters of cavia's heb ik nooit wat gehad...
BeantwoordenVerwijderenWat je ook beslist, je moet er wel zelf ook achter kunnen staan..