Midden in de nacht schoot ik overeind in bed in het gruwelijke besef: 'Ik heb geen chipszakjes in huis voor Jan, om morgen op school te trakteren voor zijn verjaardag!' Tijdens het kastijden herinnerde ik me gelukkig mijn geheime voorraad: zakjes met Haribobeertjes.
'Dan moet hij die maar trakteren,' besloot ik.
De volgende ochtend zei ik monter tegen Jan: 'Jan, ik heb geen chipszakjes, maar wel Haribo gummibeertjes in een zakje om te trakteren!'
'Boeien,' vond Jan. 'Ik ga niet trakteren.'
'Maar je wou toch chips trakteren?'
'Ja, maar het is niet verplicht, dat wist ik toen nog niet,' bromde Jan.
'En heb je al een dvd-tje uitgezocht om mee te nemen naar school? Dat mocht toch van de juf, ter ere van je verjaardag?'
'Neuh... dat doet iemand anders al.'
'Maar jíj mocht er toch één meenemen? Wat als je 'm niet leuk vindt?' vroeg ik handenwringend.
'Dit is veel makkelijker, en als het niet leuk is, ga ik toch lekker op de pc!' besloot Jan, en stond gedecideerd op van de tafel, met de blik van een man die zwaar wordt lastig gevallen.
Toen belde Floris vanaf zijn werk om Jan te feliciteren.
'Hij wil niet trakteren!' siste ik. 'En hij wil ook geen dvd meenemen! Dat is toch niet leuk?!'
Daar kon Floris kort over zijn. 'Dat hoeft toch ook niet? En geef me nu Jan maar.'
Toen besefte ik andermaal: Jan is een kind van zijn vader, en besloot hem het grootste geschenk te geven van allemaal: hem accepteren zoals hij is.
Ook al snap ik er helemaal niks van.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Gefeliciteerd met Jan! En voor dit nieuwe levensjaar wens ik je veel wijsheid toe. Oh ja....en vrede natuurlijk..
BeantwoordenVerwijderenO, wel herkenbaar, ik wind me daar ook over op. En papa bromt dan "laat hem maar, ik deed vroeger ook wel eens gek". Gewoon geaccepteerd worden, dat is een groot geschenk (en nou maar hopen dat iedereen dat dan ook doet, ook op school)
BeantwoordenVerwijderenEh, gefeliciteerd!
Wat een mooi logje! Gefeliciteerd met je grote zoon die zo op zijn vader lijkt...
BeantwoordenVerwijderenVan harte hoor...en fijn dat je weet waar hij vandaan komt, toch???.
BeantwoordenVerwijderenWarme groetjes, Margot
Há! Hier nog zo'n non-feestbeest. Mij kon/kan het ook gestolen worden.
BeantwoordenVerwijderenStiekem van harte gefeliciteerd met je zoon. Laat het hem maar niet horen ;)
Verstandig van je:-).
BeantwoordenVerwijderenMijn oudste wilde ook nooit meedoen aan verkleden/verkleedpartijtjes wanneer de juf jarig was. Vond hij zo'n onzin. En ja, ik ga 'm toch echt niet in een piratenpakkie hijsen....
hehe, leven en laten leven dan maar ? ;-)
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met Jan!
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijk nuchter kind heb je toch.
Vandaag kreeg ik van wat kinderen uit groep 6 een tip voor de 'Meervoudige Intelligentie Test'.
Die heb ik net gedaan, heel leuk om te doen, krijg je wat inzicht in jezelf én je kind.
Nog een hele fijne dag!
Wat ben je grappig, maar het is ook zo herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenZo mogen mijn kids één kampvakantie kiezen in de zomer en één der kinderen koos één tijdens zijn verjaardag. Dat had ik niet door tot één van de andere kids me daar op attent maakte. Hij is dan wel niet thuis hé met zijn verjaardag. Dus vertelde ik het kind dat ik die vakantie zou annuleren want ojee: het was dan anders niet thuis met zijn verjaardag, maar dat was zonder het kind gerekend. Hij gaat! Die verjaardag viert hij nadien wel...
Allereerste van harte!
BeantwoordenVerwijderenEn dat geschenk van accceptatie dat je hem geeft, dat is een heel groot goed!
Nog gefeliciteerd met je zoon, en ze zeggen zo vader zo zoon !
BeantwoordenVerwijderenGroet Thea
Wat een leuk verhaal!
BeantwoordenVerwijderenMaar ik denk ook dat je hier een heel belangrijk punt hebt. Het is een van de moeilijkste taken van 'het moeder zijn' om je kind accepteren zoals hij / zij is.
Liefs,
NZ
Mooie conclusie!
BeantwoordenVerwijderenLaat het begrijpen maar eens aan de papa over :-)
Hoe meer ik over hem lees, hoe meer ik hem mag :-) Dat is een sterke persoonlijkheid!
BeantwoordenVerwijderen