Action Experience

Ik was expres vroeg naar de Action gegaan, maar toch was het al druk. Een parka-echtpaar stond pontificaal voor het toegangspoortje te overleggen over het nut van de strooien paashaas die in de aanbieding was. En toen ik me langs hen had gewrongen, blokkeerde een moeder-met-buggy en de dappere uitstraling van iemand 'die er ook mag zijn!' de rest van het gangpad.

Ik aarzelde even bij de Magic Clips die maar 79 cent per stuk kostten, en me erg handig leken, ook al wist ik niet waarvoor, en probeerde me met vereende krachten te herinneren waarvoor ik ook alweer kwam. 'Oh ja, de namaak Blond lepeltjes!' voor slechts 2,59!

Ik zette me weer in beweging, maar werd onmiddellijk afgeleid door originele Cornelis Jetse's reproducties, vol pittoreske afbeeldingen van vroeger tijden! Slechts 4,95! Voor Actionbegrippen behoorlijk aan de prijs, maar dan had je ook een heus doek in schoolstijl!

Ik rommelde tussen de doeken, waar onverlaten natuurlijk alle leuke afbeeldingen al tussenuit hadden gehaald. Het was één en al strandgezicht wat de klok sloeg. Maar net toen ik het wilde opgeven trof ik een nostalgisch dorpstafereel, en opgetogen duwde ik het in mijn mandje. Het paste niet! Had ik nu maar vijftig eurocent geïnvesteerd in een karretje. Terwijl ik mijn stomme zuinigheid stond te vervloeken herinnerde ik me plotseling dat ik tegenwoordig Consuminderaar ben en besloot: 'Als ik het bij de kassa nog steeds wil, dan mag ik het kopen.'

Tevreden over mijn sterke karakter winkelde ik verder, en weerstond talloze verleidingen, tot ik bij de gezochte lepeltjes kwam. Op weg naar de kassa griste ik toen nog een pak multy schuurponsjes mee, vlekkensponzen, cadeaupapier, bodylotion, deodorant, tandpasta, een muismat die je ook als notitiepapier kon gebruiken, allesreinigersdoekjes, afwasborstel, watervaste kinderpleisters een koptelefoon, decoratiefolie, twee rollen cadeaupapier, een A4 notitieboek vol olijke engeltjes, een strooien paashaas, koelkastmagneten, twee fietsbanden en een ordner.

'Dat is dan 18,73 mevrouw,' zei de kassière.
Ik moest wel even slikken, want die lepeltjes pakten wel duur uit zeg.

Toen ik thuis kwam, liet onmiddellijk de grote slagroomtaart op één van de lepeltje los, en tolde troosteloos over het aanrecht tot het tot stilstand kwam op een oude broodkorst.

Maar die Cornelis Jetse reproductie was ik vergeten.