Theemuts cultuur

Zoals in het Moederlijk Handboek staat vraag ik bij thuiskomst van mijn kinderen gretig: 'En, hoe was het op school?'

Toen ik nog een jong en naïef moedertje was, verwachtte ik werkelijk een antwoord, maar inmiddels weet ik wel beter. Kinderen die uit school komen lijden in het algemeen aan acute amnesie, en komen meestal niet verder dan een schouderophalen. Maar goed, dan heb je tóch je interesse getoond.

Jan (13) geeft tegenwoordig wel antwoord, en hij doet dat in de vorm van een temperatuurvermelding. 'Het was heet,' bromt hij dan, of 'Het was koud.' Zelden was de temperatuur aangenaam.

Het is belangrijk mee te gaan in de belevingswereld van je kind dus vroeg ik vandaag: 'En Jan, was het warm of koud op school?'
'Het was gewoon lekker warm!' zei hij verbaasd. En plotseling rolde er spontaan nog wat informatie uit: 'Henk en Tim waren heel druk vandaag, en toen werden ze er uitgestuurd!'

Ademloos wachtte ik of er nog meer zou komen, en ik zei niets, want je moet ze niet laten schrikken met onverhoedse bewegingen of vragen.
'Ze hadden zeker hun medicijnen niet ingenomen,' diagnosticeerde Jan, en begon vele soorten beleg op een boterham te stapelen, ook al was het half vier in de middag.

Ons gesprek was voorbij, maar terwijl ik de was opvouwde herhaalde ik stilletjes voor mezelf: 'Ze hadden hun medicijnen zeker niet ingenomen.' En ik verwonderde mij over een schoolsysteem waarin kinderen over medicatie praten alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

Toen heb ik nog maar een kopje thee genomen, want dat is mijn medicatie.