Zo 'triggert' iedereen die de kamer in en uitloopt, bij mij de respons: 'Deurrrr in de klink!!!'. Door jarenlange blootstelling aan deze actie-reactie, wordt deze respons nu helaas ook getriggerd wanneer ze niet op haar plaats is.
Dus toen Jan nieste, en verzuimde zijn mond af te dekken, werd mijn moederlijke respons opgewekt. Maar in plaats van 'Hand voor de mond!' schoot er uit: 'Deur in de klink!!!'
Hoongelach was mijn deel.
Beledigd verliet ik het toneel, en terwijl ik de deur achter me sloot riep ik een laatste groet: 'Deur in de klink!'
hahhahahaaa
BeantwoordenVerwijderenEh... gezondheid!
BeantwoordenVerwijderenHahahahaha!
BeantwoordenVerwijderenNet als Floor en Madelief...
BeantwoordenVerwijderenHahahahahahahahaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!
Lig hier in een deuk en manlief kijkt me op zo'n manier aan.... maar ik kan het hem nog niet vertellen zonder weer in die deuk te knallen.... ben bang dat het de komende uren nog niet gaat lukken...
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, you made my sunday!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenTraphek dicht!
BeantwoordenVerwijderenhahaha!ik zou ook even hard met de deur hebben gegooid!!!!oh nee dan hadden ze nog harder gelachen
BeantwoordenVerwijderenJouw tijd om te lachen komt nog wel.
BeantwoordenVerwijderen:)))) Valt nog mee dat zij het niet riepen!
BeantwoordenVerwijderenJa, heerlijk hè? Gelukkig kunnen we er om lachen..
BeantwoordenVerwijderenOverkomt niet alleen moeders, ha ha.
BeantwoordenVerwijderenDoet mij herinneren hoe wij als kinderen in de oktobermaand een of twee jaar ' s avonds moesten knielen om (Maria) te bidden (moeder erg religieus toen). Elke keer moest een ander kind het gebed aanvangen. Welke hilariteit toen mijn broertje het gebed (zo automatisch geworden) begon met : "1, 2, 3...!"