Terwijl ik vlekken voor de ogen kreeg en hevig leed, had Jan nergens last van. Jan kan het probleem laten bij wie het hoort.
Experts noemen dit een symptoom van PDD-NOS.
Ik noem het een benijdenswaardige karaktertrek.
Het is maar net hoe je het bekijkt
27-08-2010
-
Jan
Terwijl ik vlekken voor de ogen kreeg en hevig leed, had Jan nergens last van. Jan kan het probleem laten bij wie het hoort.
Experts noemen dit een symptoom van PDD-NOS.
Ik noem het een benijdenswaardige karaktertrek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Niet verkeerd zo'n karaktertrek !!
BeantwoordenVerwijderenJe slaat de spijker op z'n kop, ik ga je voordragen voor een Nobelprijs!
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij ben jij stiekem óók een expert.
BeantwoordenVerwijderenhahaha zo belicht je de positieven kant van ppd-nos eens haahha. maar t zal vast niet altijd meevallen...
BeantwoordenVerwijderenJos, je hebt me ontmaskerd!
BeantwoordenVerwijderenDoe mij daar maar een beetje van voor Oudste, die is daar veel te gevoelig voor.
BeantwoordenVerwijderenJan is een gelukkige jongen en volgens mij heeft hij een schoon voorbeeld aan zijn moeder ;)
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend!
Zo zie je maar, elluk nadeel hep sun foordeel ;)
BeantwoordenVerwijderenVrolijke vrijdag!
Dat zal goed van pas komen in 't leven.
BeantwoordenVerwijderenJa zeker, maar het moederhart breekt welhaast. Hang on!
BeantwoordenVerwijderenDie Jan van jou is een geweldige jongen!!!
BeantwoordenVerwijderenWel een relaxte manier om tegen de dingen aan te kijken, en hij heeft eigenlijk nog gelijk ook. Misschien kan hij cursussen gaan geven aan moeders die zich overal veel te druk over maken?!
BeantwoordenVerwijderenKnap dat hij er niet zo depressief als een garnaal van wordt, mijn kind was er juist wel heel gevoelig voor.
BeantwoordenVerwijderenDie Jan van jou, wordt/is een gelukkig mens!
Lijkt me een heel fijne eigenschap , wou dat ik die wat vaker had ...
BeantwoordenVerwijderenEen hele fijne eigenschap...en vergeef me als ik je met de volgende woorden kwets Nicole en wiens man of kind een autistische stoornis heeft, maar als echtgenote/partner is er (bijna) niet mee te leven, want zoals jij het beschrijft Nicole, zo denken ze ook vaak ( eigenlijk altijd ) in hun volwassenheid, en dan mis je als partner enorm veel steun....
BeantwoordenVerwijderenMooi gesproken... maar een klein beetje ben ik het met anoniem eens... Dat wat op kinderleeftijd als een zegen kan worden beschouwd, kan in het volwassen leven nog wel eens voor obstakels zorgen... Maar wie dan leeft, dan zorgt!!! Voorlopig krijgt jouw Jan de kans zich te ontwikkelen tot die persoon die hij in zich draagt (Mag ook wel met zo'n mama...stop die veer maar waar je wilt!!)
BeantwoordenVerwijderenHet is fijn dat hij er nu niet echt last van lijkt te hebben (is dat zo?). Ik hoop dat dat in de toekomst ook nog zo is.
BeantwoordenVerwijderenzeer doet dat als je kind gepest word. wel prettig dat hij er geen last van heeft, maar sterkte voor jou moederhart
BeantwoordenVerwijderenEen symptoom van PDD enz.?
BeantwoordenVerwijderenDe zgn. 'experts' maken vaak zovéle blunders!
Ook ik vind dit een positieve karaktertrek, hoor. En dit komt van de kant van een persoon (ik, dus), die is opgegroeid binnen een familie waarbinnen - jammer genoeg - vele kinderen NIET hebben geleerd hun eigen grenzen te leren!
Mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad het is maar net HOE je het bekijkt.
BeantwoordenVerwijderenMarja ( Moeder van 4 kinderen met een autisme spectrum stoornis)
Lijkt mij ook wel relaxed, als je dat kunt. (Ik niet, dus.)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes!