Deze week is Jan (13) na vele omzwervingen begonnen aan zijn definitieve, middelbare schoolcarrière. Nog regelmatig loop ik hoofdschuddend rond van verbazing dat die in het speciaal onderwijs is, maar zuchtend heb ik geaccepteerd dat de aarde misschien toch plat is, en Jan te bijzonder voor het regulier onderwijs.
Nu brengt hij zijn dagen door in een klas met slechts acht leerlingen, en krijgt onderwijs op maat. En elke dag brengt hij een schriftje mee met daarin een verslag van zijn werkhouding en inzet, geordend naar lesuur en vak.
Toen ik dat schriftje voor het eerst zag moest ik een hoonlach onderdrukken, en beet op mijn lip om niet minachtend te roepen: 'Het lijkt wel de crèche!' Maar inmiddels ontvang ik het schriftje juichend, en als Jan thuis komt is het eerste wat ik vraag: 'Mag ik je schriftje zien?' dat hij dan trots overhandigt. En dan lees ik vreugdevol dat hij heel hard heeft gewerkt, en zijn inzet SuperGoed was.
Stiekem bekruipt mij nu de gedachte dat we misschien wel met onze onwillige neus in de boter zijn gevallen, want waar vind je dat nog: zulke kleine klassen en individuele aandacht?
In het speciaal onderwijs dus.
Was het gewone onderwijs maar zo speciaal.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Ik hoor regelmatig verhalen van kinderen die compleet verzopen op een reguliere middelbare school. En dan na een tijdje op VSO voelt een kind zich vaak veel prettiger en zekerder.
BeantwoordenVerwijderenZo hebben de ROC's hier in de buurt liever de kinderen van de VSO waar m'n moeder dan werkt, dan van het regulier VMBO. Die leerlingen zijn 10 keer beter voorgebereid en weten wat ze willen.
Ik zie inmiddels allang geen slechte kanten meer van apart onderwijs, zolang het goed gebeurt.
Fijn dat er eindelijk een definitieve, positieve oplossing is voor dit lang lang lang aanslepende probleem(pje) ;-)
BeantwoordenVerwijderenO, wat goed om dit te lezen! Ik had er toch altijd een beeld bij van moeilijke klassen waar de dienst wordt uitgemaakt door apekooiende kinderen met de vreselijkste gedragsproblemen.(Ik schaam me eigenlijk ook wel een beetje voor mijn eigen vooroordeel.)
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je zoon nu eindelijk een vaste stek heeft waar hij lekker aan de slag kan en zich goed voelt.
Ik ben het helemaal met je eens. Mijn middelste mocht na een jaar speciaal middelbaar, met extra begeleiding van de VSO naar het reguliere onderwijs en ook dat is goed gegaan. De extra aandacht heeft haar goed geholpen. Ze heeft nu een leuke baan als kok.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Haagje
wat ontzettend fijn voor Jan! en voor jullie ook.
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik ook een "speciale"klas met 8 kinderen, alleen al de rust te hebben om deze kinderen te begeleiden en de tijd te hebben voor 8 kinderen. uiteraard staat mijn baan op de toch want bezuinigen loeren altijd om onverwachte hoeken!
Fijn dat alles op zijn pootjes terecht gekomen is!
BeantwoordenVerwijderenNu zoonlief (2,5 jaar)halve dagen naar school gaat weet ik niets meer... zeker niet zonder schriftje.
Fijn voor Jan maar ook fijn voor jullie! En ik weet inmiddels uit ervaring met een dochter die er ook zat (maar er volgens haar mentor niet thuishoorde) dat het helemaal goed komt met onze kinders! Dus ook met Jan!
BeantwoordenVerwijderenAmen.
BeantwoordenVerwijderenEn: Go Jan!
Nou zeker fijn voor Jan en voor jullie!!
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad, was het gewone onderwijs maar zo speciaal!
Ik weet het, ik mag echt niet klagen hoor, maar ik benijd je een beetje....erg he? Maar ik had Joost ook graag in een kleinere klas gezien, liefst nog op VSO...maar hij zit op HAVO niveau en daar zijn geen speciale scholen voor...maar gelukkig gaat het hem goed hoor dankzij zorgteam op school, maar toch is het voor hem te onrustig..jammer!
BeantwoordenVerwijderenMaar wat gun ik het jullie!!!
Heb een heerlijk weekend!
Helemaal mijn ervaring: was het regulier onderwijs maar net als het speciaal onderwijs!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Sas
Wat fijn dat voor je zoon (en dan dus automatisch voor jullie) alles toch nog op zijn pootjes terecht komt!
BeantwoordenVerwijderen"was het gewone onderwijs maar zo speciaal" Wat je zegt!
Fijn dat je in ieder geval nu zo positief bent. Ik hoop dat zoon het heel goed blijft doen en met goed gevolg zijn middelbare school zal doorlopen! Dan hebben jullie allemaal genoeg gewonnen nietwaar?
BeantwoordenVerwijderenMooie laatste zin! Wat fijn dat Jan het er zo goed doet!
BeantwoordenVerwijderenJan komt er wel, wedden ;-)!!!!
BeantwoordenVerwijderenVSO heeft wel degelijk scholen op Havo niveau
BeantwoordenVerwijderenWat een goeie keuze is dat dus blijkbaar geweest en wat fin voor jullie allemaal dat een keuze waar je zo tegenaan hikte zo ontzettend positief is uitgevallen!
BeantwoordenVerwijderenSorry Nicole, maar dit bericht is voor die ene anonieme inzendster:
BeantwoordenVerwijderenKun en wil je Inge en Nicole dan alsjeblieft uitleggen waar ze VSO kunnen vinden op HAVO- niveau? Ik zou dat tenminste graag willen weten, voor mijn zoon.
Stuur een berichtje naar Nicole's mailadres, misschien wil zij je informatie wel publiceren op haar website. Ik denk dat veel andere moeders daar ook wel belang bij hebben.
Alvast bedankt!
Ik ben niet de anoniem van eerder, maar wanneer je op google vso havo OF vso havo autisme intypt, vind je de benodigde informatie. Wel vind je overal terug dat niet alle delen van het land hier even ver in zijn.
BeantwoordenVerwijderengroet,
Amna
Ja gewelig!! hier ook veel herkenning. Mijn zoon gaat zelfs met zo'n 'debielen busje'.. vreselijk vond ik dat. kijk voor een kind van een ander een en al begrip en 'joh wat fijn dat dat kan etc... maar als het je eigen kind betreft.... das heel wat anders om te accepteren.... het gaat hartsikke goed met kind en idd dat hun je eigenlijk alle kinderen. Ambelt heeft vso ook op havo nivo.
BeantwoordenVerwijderenhet reguliere onderwijs mag wel wat persoonlijker.
BeantwoordenVerwijderenmijn heel gemiddelde onopvallende dochter, kwijnde weg in een klas met dertig leerlingen, waarvan 6 zorgleerlingen, een paar hoogbegaafden en een handvol aandachttrekkers.
de juf gaf toe na 4 maanden nog nooit aan haar tafeltje te hebben gestaan om te vragen naar haar werk!!
volgens mij had ze het nooit doorgehad als dochter niet op school was verschenen.