Schoolreisje

'Zal ik anders Ot en Piet ziek melden,' zei ik tobberig tegen Floris, want de plotselinge realiteit van het op handen zijnde schoolreisje had mij even bruut overvallen, als een onverwachte studiedag.
Floris mompelde wat, terwijl hij gefascineerd toekeek hoe forensisch antropologe Bones op de tv, gewichtig een menselijk skelet stond af te stoffen.

'Piet is zoo klein. Straks doen ze die stang uit die achtbaanstoeltjes niet goed over hem heen, en dan valt hij er zo uit als ze over de kop gaan,' schreef ik mijn eigen horrorscenario.
Bones probeerde ondertussen het skelet in elkaar te zetten als een soort k'nex voor gevorderden.
'Hé, luister je wel,' stootte ik verontwaardigd Floris aan.
'Huh, wat?'
'Zal ik Ot en Piet ziek melden voor het schoolreisje?' herhaalde ik mijn eerdere overweging. 'Dat lijkt me gewoon veel veiliger!'

Terwijl Floris' ogen alweer afdwaalden naar Bones zei hij verveeld: 'Volgens mij hebben we dit gesprek vorig jaar ook al gehad.'
'Dat is waar,' ontdekte ik, plotseling opgelucht. 'En toen is het ook goed gegaan! Nou dan zal ik ze toch maar níét ziek melden hè?'

Floris gaf geen antwoord en dus zei ik wreed: 'Volgens mij heb je deze aflevering vorig jaar ook al gezien! De plot is dat ze de moord oplost!'