Telefonisch spreekuur

13-03-2010 -
Elke veertien dagen, als de dinsdag nadert, stijgt mijn bloeddruk en begint mijn hart sneller te kloppen. Dan moet ik namelijk Jans mentor bellen.
Daartoe is een speciaal telefonisch spreekuur ingesteld dat begint om 9.30 en eindigt om 11.00. Ouders die niet bellen krijgen een berispende brief met daarin het verzoek 'hun verantwoordelijkheid te nemen'.

Klokslag 9.30 draai ik dus braaf het nummer, om er maar van af te zijn. Dan krijg ik steevast de secretaresse die mij vertelt dat dhr. Jansen nét even van zijn plek is, maar of hij mij terug kan bellen.
Zweterig zit ik dan bij de telefoon te wachten, en bel uiteindelijk van narigheid zelf nog maar een keer. Meestal is hij dan net in gesprek met andere ouders, maar is het goed dat hij mij terugbelt?

Na nog een martelende tien minuten neem ik, murw van het wachten en opgebouwde spanning, opnieuw de telefoon ter hand, en krijg dan eindelijk Jans mentor aan de lijn. Zo ook de dinsdag na de voorjaarsvakantie.

'Barst maar los,' nodigde de beste man mij uit.
Verbouwereerd, ik móest hem toch bellen, stamelde ik: 'Ik heb eigenlijk niets te melden. Het gaat allemaal prima.'
En ik beet op mijn tong om er niet aan toe te voegen: 'Jullie zijn degenen die steeds problemen maken!'

'Hmpf...' hoorde ik aan de andere kant van de lijn, en ik hoorde hem woest in wat ongetwijfeld Gesprekstechnieken voor Dummies was, bladeren. Na een ongemakkelijke stilte ging hij maar over op de gesprekstechniek van het parafraseren: 'U heeft niets te melden...'
'Nee,' bevestigde ik.

Toen, in een oprisping van assertiviteit, nam ik het heft in handen en stelde vriendelijk voor: 'Zal ik in het vervolg alleen nog bellen als er iets aan de hand is? Want dit heeft weinig zin zo.'
En venijnig dacht ik: 'Zo, steek die maar in je zak, zak.'
Het was even stil, toen zei hij: 'Een goed idee, want dit soort gesprekken kost ons veel tijd en geld.'

Verbluft beëindigde ik het gesprek, en prevelde als een kalmerende mantra: 'De experts zijn mijn vriend, de experts zijn mijn vriend.'

Maar zelf zou ik zo niet met vrienden omgaan.

17 opmerkingen

  1. Pffff Daar ben je weer vanaf!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja dat is toch een gedoe zeg.
    Vond dat je nog heel erg rustig bleef. Knap hoor dat was mij niet gelukt denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waarom moet ik toch altijd zo lachen om jouw ellende met je "vrienden" (-: ??

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem2:42 p.m.

    Ik hield mijn adem in bij het lezen van dit stukje...je bouwt het echt op naar een climax...en dan puf ik opgelucht aan het einde van het verhaal! Je schrijft zo goed en beeldend.
    Maar inderdaad, wat een gedoe en dan die vernederende opmerking over dat JIJ hun tijd en geld kost.
    Nou, daar ben je dan weer mooi vanaf.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je zou bijna denken dat die beste man teleurgesteld is dat het met Jan kennelijk zo goed gaat op school en hij geen herrie trapt. En er dan achter komt dat Jan thuis óókal geen herrie trapt!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een rare afspraak heeft die school gemaakt. Laten de leraren eens lekker en vooral les gaan geven ipv tijdverslindende andere lulligheidjes te verzinnen! Zo. Dus. Ben ik ook weer kwijt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Pffff, wat een gedoe. Om niks. Krijg ik het idee.

    Goed weekend, groet Roelien

    BeantwoordenVerwijderen
  8. En dat bedoel ik natuurlijk cynisch richting die man, wat een expertgeblabla.

    Goed voorstel van jou om alleen te bellen als er wat is. Scheelt jou een hoop zorgen en stress.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bah, wat gaat dat stom zeg. Niet leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Geweldig dat je zo leuk schrijft over eigenlijk iets irritants :D

    BeantwoordenVerwijderen
  11. wat een energieverspilling voor alle partijen weer :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Misschien moet je ze eens een berispende brief sturen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. ik snap dit niet, waarom moet je elke dinsdag bellen?kunnen hun niet gewoon bellen als er werkelijk iets is?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Anoniem12:49 p.m.

    Haha, bizar? Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig is de uitdrukking toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  15. bwam, even mijn opengevallen mond weer dichtklappen.......

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Anoniem12:07 p.m.

    Knap van je!
    Ga zo door sticker verdient.
    Marjan

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.