Huwelijkse filosofie

In Filosofie Magazine las ik het verhaal van een filosoof die botkanker overleefde. En wat mij zo trof in zijn verhaal, was zijn ontdekking dat hij van zijn leven hield, precies zoals het was. Er was niets dat hij veranderde na zijn diagnose.

Het zette me aan het denken over mijn leven, en na enig overpeinzen trok ik mijn conclusies en holde naar Floris om ze te delen.
'Als ik zou weten dat ik niet meer lang te leven had, dan zou ik geloof ik niets aan mijn leven veranderen,' verkondigde ik.
'Ik zou geen zwemafspraak boeken bij de dolfijnen, geen ticket naar Gambia of een reis over de hele wereld. Ik zou precies blijven leven zoals nu!'

'Hmhm,' bromde Floris.
Wantrouwig vroeg ik: 'Hmhm, ja ik heb je gehoord,' of 'Hmhm, ik ben het met je eens?'
'Nou, ik zou dan de loterij wel willen winnen en stoppen met werken, en aangezien dat er niet in zit: meer sex.'
En voor ik het wist daalde het discussieniveau van filosofische bespiegelingen naar draadjesvlees en vleselijke lusten.
'Nee hè!' viel ik uit, 'hoe komen we dáár nou weer op?!'

En plotseling wist ik toch iets dat ik zou willen veranderen in mijn leven.