Maar het is niet de jongen die ik ken. De jongen die ik ken is vrolijk en blij, en wandelt als het even kan met me mee naar school om zijn broertjes en zus op te halen. Die jongen troost zijn jongste broertje als het valt, en krijgt de slappe lach met zijn oudste zus. Hij heeft altijd honger, en maakt torenhoge sandwiches met wel zes soorten beleg. Die jongen trakteert mij goedmoedig op een kop koffie als ik geen klein geld meer heb.
Hoe kan het verschil zo groot zijn.
Ik wou maar dat ik die stille jongen kon helpen, maar hoe doe ik dat als hij hier niet is?
ai..weet je , kinderen laten op school wel eens een ander beeld zien dan thuis, soms is dat ook heel moeilijk, dat snap ik. Maar heeft hij het er zelf moeilijk mee??? Ik heb hier thuis het net anders om..de meest weerspannige puber die bij de vraag of ze een sok wil opruimen al aan het plafond zit is op school een modelleerling..hoe kan het toch??
BeantwoordenVerwijderenTja lastig. Heeft hij er zelf ook last van op school? Dan is het misschien goed te bekijken of er iets aan gedaan kan/moet worden. Maar dat het je aan het hart gaat, dat kan ik me voorstellen.
BeantwoordenVerwijderenEén van mijn zonen kwam vandaag met de mededeling thuis dat hij bij de 3 braafsten van de klas hoorde! Ik zeg hem dat dat vast om te lachen was, maar neen, het was echt serieus.
BeantwoordenVerwijderenIk geloofde mijn oren niet want thuis is hij echt geen engeltje.
Dus ik denk dat kinderen thuis inderdaad totaal anders kunnen zijn.
Wat moeilijk zeg.
BeantwoordenVerwijderenNa vier les geven weet ik wel dat dit vaker voorkomt.
En voor wat het waard is, dit betekent in ieder geval dat hij thuis lekker in zijn vel zit.
Op school, misschien niet...
Tsja, mijn suggestie kan je misschien wel raden ;(.....maar ja......
BeantwoordenVerwijderenJa, ik zou ook zeggen: praten met school, veranderen van school...
BeantwoordenVerwijderenMaar dat had je zelf ook wel bedacht.
Jeetje, wat zal je dat aan het hart gaan, moeilijk hoor. Praten met Jan, heel veel! Sterkte en wijsheid, groet Roelien
Praten met Jan. het klinkt simpel maar het is het meest doeltreffend.
BeantwoordenVerwijderenAritha
Hm praten met je puber is altijd goed.Ik kan me wel voorstellen door je verhalen over J dat ehm hij inderdaad snel over het hoofd gezien word op school( als niet ehm crimineel gedragende zijnde....)
BeantwoordenVerwijderenWel moeilijk, ik bedoel deze school zoeken en zo kostte je al zoveel moeites...
En wat wil het zeggen dat rapport?Letten ze wel goed op hem op school?(of zien ze hem over het hoofd) (is er mogelijkheid tot overstappen naar een andere klas?)
Of ehm moet je als moeder even afwachten en niks doen .... dilemma's dilemma's....(ik zou mezelf gek piekeren)Moet hij misschien langer wennen to hij los komt?
Thuis laat hij natuurlijk zijn ware ik zien, dat denk ik ook wel... :-) en dat is wel een gewoon een fijne jongen als ik dat zo lees...
gr sillie
hihi.. ik zat laatst op een 10 minuten gesprek ook met mn mond op mn knieen toen mijn dochter omschreven werd als een stil en serieus meisje. heb serieus gekeken of er een camera hing ergens.. Denk nu ernstig aan een gespleten persoonlijkheid :-D
BeantwoordenVerwijderendus,..dank voor de herkenning!
ennuh,..wie weet moet de docent die dit schreef toch ns een weekendje komen logeren?
Ik vrees dat Jan uit zelfverdediging inmiddels een bepaale houding heeft aangenomen en als een schildpad voor de veiligheid in zijn schulp blijft. Deze school brengt niet eruit wat erin zit en hij hoort er niet thuis. Zijn er dingen die hij graag doet, zoals b.v. muziek of sport, die hij in groepsverband buiten school zou kunnen ondernemen? Ik ken dat patroon uit eigen ervaring. Ik was op school ook wat gevoelig en stil en bleef daarin steken. Ik kwam pas los na mijn schooljaren toen ik mijn biezen pakte en naar het buitenland ging. Jan is daar wat jong voor, maar wat ik hiermee wil zeggen is dat een geheel nieuwe omgeving soms wonderen kan doen.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenIk leef ontiegelijk met je mee.
BeantwoordenVerwijderenWat houd dat manneke toch zo bezig. Er zal vanalles door zijn hoofdje spoken. Maar ja wat...
Groetjes Jolanda
Helemaal bekend hier, dat beeld van stil en onzichtbaar op school. Familiekwaal. Wat zal jij ervan balen zeg. Zeker omdat je weet dat hij anders is als hij zich wél fijn voelt!
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg vanmiddag ook weer zo'n 10 minutengesprek. Waarom zegt uw zoon niets tegen mij? (Omdat je een sukkel bent?) Zo'n leraar die mij min of meer verwijt dat zoon stil en in zichzelf is in zíjn klas...
Au, wat doet dan pijn, als je kind niet lekker in zijn (of haar) vel zit... Sterkte ermee!
BeantwoordenVerwijderenMijn dochter, die nu in de 2e zit, was in de brugklas ook anders dan nu. Nu heeft ze vaste vriendinnen, maar in het eerste jaar was ze 'zoekende'.
BeantwoordenVerwijderenToch vind ik je stukje erg verdrietig en ik heb het erg met Jan en met jou te doen.
Ik denk ook dat praten goed is ( praat Jan makkelijker met zijn oudere zus?). En klamp gerust de mentor van school aan, ook al is het alleen maar voor je eigen gemoedsrust!
Sterkte!!!!!!!!
ook hier snapte ik nooit iets van die rapporten, volgens mij kreeg ik altijd de verkeerde mee.
BeantwoordenVerwijderenWat moeilijk is dit zeg. Wat frustrerend voor jou...ik heb werkelijk geen flauw idee welk advies ik je moet geven, wat erg.
BeantwoordenVerwijderenik hoop dat je nuttige reacties krijgt....want daar is logland toch ook een beetje voor.
<<>>
Das naar...gelukkig woont Jan in een warm nest waar hij zichzelf kan zijn.
BeantwoordenVerwijderen