Ik dichtte woorden aan elkaar, in een zorvuldig mengeling van schalkse knipoog, steken onder water, en een paar stoten onder de gordel.
En na al dat harde werken durf ik wel te zeggen dat pakjesavond een succes was, en dat de kinderen er weer een zoete herinnering voor het leven bij hebben.
Maar mijn favoriete cadeau kreeg ik op zes december, want toen vertrok Sinterklaas weer naar Spanje.
heerlijk dat ie weer weg is he? Ik vind het ook geen ramp hoor!
BeantwoordenVerwijderenBofkont, ik heb nog een week met overprikkelde en overspannen kinderen. (en ik heb me met moeite door de afgelopen weken heengeworsteld ;-))
BeantwoordenVerwijderenpff blij dat ie weer is opgerot zullen we een actie beginnen voor de sint nooit meer???
BeantwoordenVerwijderenWat een zalig opruiming he. En toch sta ik volgend jaar begin november weer als eerste te piepen dat het BIJNA sinterklaas is!
BeantwoordenVerwijderenAmen!
BeantwoordenVerwijderenik kijk altijd uit naar 6 december al vanaf 1966 :-)
BeantwoordenVerwijderenSaai hoor, want dat cadeautje krijg je elk jaar weer;-)
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook antiknutsel, niet uit principe, maar vanwege twee linkerhanden.
Maar het wordt tijd dat ik me er toch in ga verdiepen, want zoals jij ook al beschrijft, maakt dat zo'n pakjesavond wel heel leuk en spannend.
Ondanks het plezier dat ik er ieder jaar weer aan beleef, ben ik ook blij dat die man weer oprot.
BeantwoordenVerwijderenrest nog de puinhoop...
BeantwoordenVerwijderenwhahahaha....alle moeders slaken een zucht van herkenning...
BeantwoordenVerwijderenNOg iemand die die seniele man liever ziet gaan dan komen.
BeantwoordenVerwijderen