Het was weer tijd voor mijn tweewekelijkse telefoontje naar Jans mentor. Een beetje zenuwachtig draaide ik het nummer, want dit soort telefoontjes zijn doorgaans slecht voor mijn gemoedsrust, aangezien ik, de jongen die ze beschrijven zelden herken als míjn Jan.
In het kader van openheid en eerlijkheid merkte ik op gezellige conversatietoon op: 'Ik vind het wel heftig wat er allemaal op school gebeurt.'
'Hoe bedoelt u dat?'
Een beetje geschrokken dat nadere uitleg nodig was somde ik op: 'Nou ja, dat er hakenkruizen in de wc-deuren zijn gekerft met een 'scherp object', en dat een jongen een andere jongen in de maag heeft geschopt...'
'Momentje,' klonk het aan de andere kant van de lijn, en ik hoorde hem hardop opschrijven: 'Moeder vindt het heftig wat er op school gebeurd.'
Verbluft dat mijn zorg een notitie waardig was, terwijl die mij vanzelfsprekend leek, overviel mij dat bekende gevoel dat ik altijd krijg als het over Jan gaat: het-de-wereld-is-plat-gevoel.
Maar dat heb ik maar voor me gehouden, want in gedachten hoorde ik hem al schrijven: 'Moeder is onzeker over haar wereldbeeld.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Maar zo is het wel in het leven. Je komt veel dingen tegen die je liever niet zou zien. En je kind(eren) zullen moeten leren daar doorheen te laveren, en de dingen eruit te pikken die ze wel mee kunnen nemen in de rest van hun leven. Ook weer een stukje loslaten. Maar zolang de basis goed is zullen ze vaker de juiste dingen kiezen ipv de "slechte" Maar ook dat hoort bij opgroeien.
BeantwoordenVerwijderenHeb je hem niet gedicteerd: moeder vind mentor maar een rare kwast! ?? Jeetje, ik zou spontaan de kriebels krijgen...
BeantwoordenVerwijderenJe weet zeker dat deze persoon wel is opgeleid voor zijn vak? Je krijgt het gevoel dat je met een stagiaire te maken hebt..Grrr!
BeantwoordenVerwijderenPffff, daar wordt je vertrouwen in het geheel ook niet meer op :(
BeantwoordenVerwijderenHeb je wel eens 'live' met haar gesproken? Evt. met Jan erbij?
Daar zou ik ook mijn zorg over uitspreken hoor als er hakenkruizen in deuren gekerft zouden staan.
BeantwoordenVerwijderenBijzondere reactie van die mentor... heel bijzonder.
;)
BeantwoordenVerwijderenin den beginne van de oudste dochter haar middelbare schoolcarriere werd ze getest op dyslexie ivm een verklaring ervoor.Toen dit geconstateerd was en wij vroegen wat de school er aan kon doen om te helpen , zei de mentor met zeker 20 jaar ervaring voor de klas: ik heb geen idee, ik heb nog nooit een kind met dyslexie gehad in de klas......mentoren....
BeantwoordenVerwijderenJa, een man inderdaad ;)
BeantwoordenVerwijderenPffff, je waant je inderdaad bij een andere stam of zo. Ik vertelde een keer op het consultatiebureau dat mijn dochter drie ur achter elkaar aan de borst lag en dat ik dat liet.Op hun vraag wat ik d n in de tussentijd deed, zei ik: "Dan kijk ik wat TV of zo...." Toen ik verhuisd was, bleek er in mijn dossier te staan :"Moeder kijkt TV tijdens de borstvoeding....
BeantwoordenVerwijderenbaasbraal wat vreselijk!!!! Ik wil dolgraag lezen wat men olver me schrijft, maar volgens mij schrik je je rot.
BeantwoordenVerwijderenNicole, je toon is wel grappig, maar kan me voorstellen dat je er toch wel eng van wordt...
ooooooh herkenbaar: ik heb vanmorgen ook de directrice gebeld en had zo'n zelfde gevoel: ik werd bedankt voor het feit dat ik belde met mijn ongerustheid terwijl ik in feite pissig was over iets dat zij doen! Grrrr! Jij staat er gelukkig een treedje boven. Dat moet ik nog leren...
BeantwoordenVerwijderen