Dat twee mensen heel verschillende dingen kunnen zien in een zelfde situatie of object, is een les die ik tot vervelens toe krijg voorgeschoteld, dankzij Floris. Maar ook de kinderen geven wel eens een demonstratie.
Vandaag wandelde ik weer eens met ze van school naar huis, toen een babyboomer ons passeerde in zo'n hippe scootmobiel.
'Ik wou dat ik zo'n rolstoel had,' verzuchtte Teuntje, maar Piet constateerde wreed: 'Die oma had twee pukkels!'
De babyboomer wierp een vernietigende blik achterom. Haar oren hadden de tand des tijds blijkbaar beter doorstaan dan haar benen.
Maar ook dat is wellicht een kwestie van perspectief.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Hihi, dat plaatje..
BeantwoordenVerwijderenHahaha wat zijn ze toch wreed eerlijk die kinderen....;-)
BeantwoordenVerwijderenSoms zit ik in de trein of bus (mét kinderen uiteraard).....en dan zit er iemand bij ons in de buurt dat ik denk: oei, als dat maar goed gaat....;o).
BeantwoordenVerwijderenEn dan zie ik de kinderen inderdaad kijken naar die persoon en zich daarna omdraaien naar mij...
Dan ben ik geneigd om meteen al 'ssssssssss' te fluisteren ;o)
Haha, wat een geweldige afbeelding van Granny.
BeantwoordenVerwijderenIn onze stad woont zo een dame met een scooter. Als je die moest zien...met snor en al ;))
BeantwoordenVerwijderenin deze zit nog een babyboomer, hier in de stad zie ik ze rijden en zijn ze net iets ouder als mijn oudste dochter van 17, handig hoor zeggen ze dan :-(
BeantwoordenVerwijderen