Huisdysforie

Bron: Hypochondrie IV-Addendum Medicum.

'Het kan me plotseling overvallen. Dat stille weten: ik hoor niet in dit huis thuis. Ik hoor thuis in een monumentaal grachtenpand, vol met authentieke elementen. Met een witte veranda waar een schommelbank zachtjes wordt gewiegd door een zomerbries, en een keuken met een Aga en een Ierse setter. Dan ga ik handenwringend door het leven tot de aanval eindelijk weer over is.'

(Anonieme patiënte)

Huisdysforie, (v.) (-en), 1. aandoening waarbij de patiënt ervan overtuigd is dat de huidige woning niet de juiste is. De patiënt is er zeker van dat hij of zij een andere woning nodig heeft, sterker nog: verdient. (Wij zullen verder 'zij' gebruiken, hoewel huisdysforie bij beide seksen voorkomt.)

Omdat aan de behoefte aan de juiste woning veelal niet tegemoet kan worden gekomen tonen huisdysforie patiënten een meer dan gemiddelde belangstelling voor woonprogramma's, interieurboeken en makelaarskranten.

Prognose

Genezing zou spontaan kunnen optreden indien de patiënt de woning die zij als enige juiste ervaart kan betrekken. Helaas blijkt de gewenste woning in de regel boven het budget van de patiente te liggen. Aldus lijkt spontane genezing onwaarschijnlijk. Patiënten zonder ziekteinzicht lijden daardoor vaak aan een tweede aandoening, namelijk gokverslaving. In de hoop het budget te vergroten en aldus het gewenste object te kunnen betrekken gaan zij zich te buiten aan krasloten, bingo en de staatsloterij.

Behandeling

Behandeling van huisdysforie is moeilijk. De meest gangbare vorm van behandeling is erop gebaseerd de patiente tot acceptatie van de huidige woning te shockeren. De behandeling bestaat daarom uit een kampeervakantie op een 0 sterren camping . De behandeling moet minstens een week volgehouden worden, maar is zeer omstreden en controversieel vanwege het hoge shock gehalte voor de patiënte.

Echter, indien succesvol, zal de patiënte met grote vreugde haar huidige woning begroeten en betrekken.