Gebroken beloftes

'En op 8 juni bel ik u, en dan vertel ik, wat wij in onze oneindige wijsheid hebben besloten over de middelbare schoolkeuze van uw zoon,' beloofde de man van de commissie PCL (Permanente Commissie Leerlingbegeleiding) Het Dappere Thuisblijfmoedertje. 'U hoeft maar vier weken te wachten.'

Traag kropen de weken voorbij, en ongeduldig oefende Het Dappere Thuisblijfmoedertje haar geduld. Eindelijk werd het acht juni.
'Acht juni!' riep Het Dappere Thuisblijfmoedertje opgewonden tegen haar Barse Houthakker. 'Eindelijk! Vandaag komt er een eind aan vier maanden onzekerheid. Vandaag worden we gebèld!' En ze deed een kleine vreugdedans waarna ze post vatte bij de telefoon.

Verwachtingsvol keek ze naar het apparaat.
Maar de telefoon bleef hardnekkig stil, en zoals Herman Finkers ooit opmerkte: 'Op het laatst gebeurde dat wel drie keer in het uur.'

Langzaam maar zeker bevroor de glimlach van Het Dappere Thuisblijfmoedertje, en maakte vreugdevolle verwachting plaats voor irritatie en neerslachtigheid.

'Waarom belooft zo'n man zoiets, als hij zich er toch niet aan houdt?' vroeg ze zich met tranen in haar stem af. 'Weet hij dan niet dat sommige mensen je geloven als je iets belooft?'

Toen surfte Het Dappere Thuisblijfmoedertje naar Youtube en luisterde daar naar Hermans Finkers' lied 'Telefoon, telefoon, telefoon' tot haar woeste verlangen naar een telefoontje bevredigd was.