Als je hardloopt, maar zoals ik niet zo heel hard gaat, zie je dingen die je normaliter zo voorbij loopt. Wie schetst mijn vreugde toen ik na veertien kilometer lopen dit bankje tegenkwam met daarboven een bordje dat vriendelijk zei: 'Ga maar even zitten!'
Woorden naar een moeders hart!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Kijk, dit vind ik nou geweldig!
BeantwoordenVerwijderenoh zo leuk :) wordt je meteen blij van vind ik.
BeantwoordenVerwijderenja ik ook dat vind ik helemaal tof
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig lief gebaar!
BeantwoordenVerwijderenMaarreh, veertien kilometer hardlopen? Wat een bikkel ben jij!
He, da's een leuke! Maar wat staat er nou op dat bordje eronder?
BeantwoordenVerwijderenDat is nog eens een vriendelijk bankje! En veertien km, tjonge..
BeantwoordenVerwijderen