In een oprisping van jeugdig jolijt besloot ik Jan eens even flink te laten schrikken. Als moeder moet je je kicks tenslotte ergens vandaan halen. Op blote voeten sloop ik naar zijn kamer, waar de deur zoals gewoonlijk open stond. Jan was verdiept in zijn computer.
Met ingehouden adem liep ik op mijn tenen naar hem toe en net toen ik bijna bij hem was en heel hard 'Kiekeboe!' wilde krijten zei Jan op kalme toon en zonder om te kijken: 'Boe.'
Toen moest ik eerst even gaan zitten.
Van de schrik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
whahahahhaa die is goed.
BeantwoordenVerwijderendie jan van jou heeft humor!
whoehahahaha die is echt fantastisch.
BeantwoordenVerwijderenDie Jan is echt goud waard, is dat je kind of je man?
Schrikken doet men als iets onverwachts gebeurd, net als lachen.
BeantwoordenVerwijderenMerkwaardig eigenlijk.
haha
BeantwoordenVerwijderenkan jij niet voelen dat er iemand aankomt dan?
Ikke wel eigenlijk..groetjes Anne
zaaalig :)
BeantwoordenVerwijderenGeweldig ;)
BeantwoordenVerwijderenheeft hij per toeval deze op de hoek van zijn pc scherm ? ;-)
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.thinkgeek.com/computing/accessories/2940/