'I'm like a rubber ball,' zong Bobby Vee verwijtend, en voegde er verbitterd aan toe: 'bouncy, bouncy... bouncy, bouncy!'
Bobby, ik snap precies wat je bedoelt. Ook ik voel me als een rubberen bal die hulpeloos door het leven stuitert. Sportdagen, studiedagen, voorstellingen, 10-minuten gesprekken, vakanties, ijs-en ijkdagen, ze gooien me alle kanten op. Soepel probeer ik mee te stuiteren, maar zelfs de beste stuiterbal verliest op den duur zijn souplesse.
Natuurlijk doe ik zelf ook wel eens gooi, in een poging de richting te bepalen, maar het is altijd maar weer afwachten of dat het gewenste resultaat oplevert. Ik was dan ook erg blij toen ik een telefoontje kreeg dat mijn aanvraag voor andere zwemtijden gehonoreerd is!
Opgewonden rende ik naar Floris: 'Floris, Piet mag voortaan op woensdagmiddag om 13 uur al zwemmen! Dat kan niet beter! Wat een goed nieuws hè? Nou hoef ik niet meer elke maandag en donderdag!'
'Hm... en hoe laat moet hij dan op zaterdag, als ik met hem moet gaan?'
'Midden op de ochtend om half elf!' kreet ik triomfantelijk. 'Je hele ochtend is aan flarden! Ervoor kun je bijna niks doen, en daarna ook niet! Welkom in mijn wereld!!!'
En toen moest ik zo hard lachen dat ik moest huilen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Och meissie....
BeantwoordenVerwijderenEen meelevende moeder.
( Wedden dat er lezers zijn die denken:"Wat doe je ook met 5 kinderen mens!")
lol :)een beetje leedvermaak zo nu en dan... Heb ik ook soms als ik Luca bij mijn man achterlaat. (weet ie eindelijk ook es wat het is om te proberen 'werken' met een kind aan je been)
BeantwoordenVerwijderenMaar wel fijn dat ze de uren hebben aangepast hoor :)
Nicole, wanneer mag jij wat leuks doen voor jezelf, van jezelf?!
BeantwoordenVerwijderenDon't be to harsh on yourself girl...
Groetjes een moeder van 5, (met vieze ramen ,een overlopende strijkmand, een rek met was dat vorige week al is opgehangen met nog een hele avond voor zich want manlief is met de oudste naar de film, maar ik doe nix meer na 9 uur want ik ben ook maar een mens, not supermom.)
Foei, zwaar hoor! Als ik dit lees, begrijp ik weer helemaal waarom wij het bij 2 kinderen houden. Maar kop op! Je kunt het! Zorg je wel voor voldoende ontspanning voor jezelf?
BeantwoordenVerwijderenHééééél lang geleden, toen mijn kinderen nog héééél klein waren, werd ik altijd zo kriegel van lieve mensen die mij altijd toespraken "Denk aan jezelf meid, op tijd ontspannen hoor, neem tijd voor jezelf!"
BeantwoordenVerwijderen............maar soms, lukte dat gewoon niet, vaak lukte dat gewoon niet!! Want als het ene kind sliep, moest de andere een schone broek of op het potje, en nadat ik de telefoon had neergelegd, ging de deurbel, waar de baby dan van wakker werd. Natuurlijk viel het andere kind nét op dat moment! Twee huilende kinderen! Nadat iedereen getroost was, moest ik echt boodschappen doen en toen ik weer thuis kwam met baby en kleuter, was de was klaar en daarna wat drinken, broodje, schone luier, opnieuw op het potje. En zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Lieve moeders die dit lezen, laten we eerlijk zijn, soms is er gewoon geen rust en helemaal geen pauze, zelfs niet in de nacht. En weet je, dát is heel normaal! Niet makkelijk, maar héééél normaal.
Nu zijn ze groot en drink ik heerlijk in mijn uppie koffie om 10.00 uur en lees een boek of kijk wat t.v.. Daarna doe ik rustig de was, doe op mijn gemak de boodschappen en kook iets lekkers voor het avondeten. Alles in de rust. En dat is ook héééél normaal. Want er is een tijd voor dit en een tijd voor dat.
Zo, dat moet me van het hart.
Nicole, je doet het fantastisch!!
Mo
Groetjes van de ping-pong bal met de geur van pannekoekenbeslag in haar kleren, kramp in haar handen van het kammen van barbiehaar (vroeger was het gewoon steil, dat haar. Nu is het alleen maar viezig) en een hese stem van het "niet doen-kom daar vanaf-wil je het nu oprapen!" roepen.
BeantwoordenVerwijderenUithuilen en vanjeaf-bloggen helpt.