Jan heeft zijn achtjarige schoolcarrière doorgebracht in een staat van dodelijke verveling.
Dus wie schetste mijn verbazing toen hij zich de school uit haastte om te gaan spelen bij een vriendje.
'Wat ga je daar dan doen Jan?' riep ik hem nog na, want ik verdacht hem van computeractiviteiten.
'Schooltje spelen!' kwam het antwoord.
Kinderen.
Ik snap niks van die lui.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
LOLLLLL
BeantwoordenVerwijderenmoet je eens vragen wat hij was..
ik gok..de meester whaha :p
xx
Anne
deden wij ook veel vroeger en we waren nochtans ook niet dol op school :)
BeantwoordenVerwijderen