Het valt niet mee te overleven in de sociale jungle die de school is, en waar grilligheid en onbetrouwbaarheid de boventoon voeren. Kleuters en jonge schoolkinderen hebben nu eenmaal nog niet veel op met betrouwbaarheid en concepten als 'afspraak is afspraak', met als gevolg dat je als moeder regelmatig met bloedend hart en een zwaar teleurgesteld kind naar huis strompelt.
'Maar mama, Pim had toch vanmorgen al met mij afgesproken?'
'Ik denk dat Pim dat een beetje vergeten was,' mompel je dan vergoeilijkend om de pijn te verzachten. Maar wie verzacht jouw pijn?!
Door ervaring wijs geworden probeer ik nu door kleuters gemaakte afspraken meteen op hoger niveau vast te leggen, oftewel te bevestigen bij oppas, vader of moeder.
Maar dan doet zich een nieuw probleem voor: vader, moeder of oppas brengt het kind alleen 's óchtends naar school. 's Míddags is iemand anders verantwoordelijk, en hij of zij kan natuurlijk niet voor die persoon spreken. Nee, het is heus beter om dat vanmiddag om 15.15 dan maar even met die betreffende persoon te overleggen. Zwijgend overhandig ik dan een handdoekje zodat ze hun handen kunnen afdrogen na al dat wassen in onschuld.
En dan zit er niets anders op dan te hopen dat de kleuter zich overdag niet bedenkt, en dat de vader, moeder of oppas die het kind komt ophalen niet zegt: 'Tsja, ik kom Pimmetje alleen maar halen. Voor afspreken moet je bij de oppas zijn. Ik kan natuurlijk niet voor haar spreken.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hier zit Jona ook altijd 'zelf' dingen af te spreken en ik moet hem dan ook altijd even terug op aarde zetten en zeggen dat de ouders het wel moeten bevestigen.
BeantwoordenVerwijderenIk had nooit gedacht dat het zo vroeg al zo ingewikkeld kon worden :)
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenIk ben via de site van San hier beland. Moeilijk he, vooral als je kind zo teleurgesteld is. En tegenwoordig is het niet meer alleen papa of mama waar je mee afspreekt of een kindje ergens kan gaan spelen of mee komt naar jou toe om te gaan spelen.
Gelukkig duurt nog even voordat mijn dochter deze harde werkelijkheid gaat meemaken.
Groetjes Alice
jammer dat zo een kindjes heen en weer worden geslingerd tussen jan en alleman - dan weet ik weer waarvoor ik kies
BeantwoordenVerwijderenIk kom hier via Octavie. Ik ken het 'probleem'. Vooral kleine kinderen kunnen zo'n hele dag nog niet goed overzien. 's Morgens willen ze nog spelen, 's middags willen ze toch liever wat anders. Heel logisch als je nog klein bent. Om je dan al vast te moeten leggen is naar mijn mening niet goed. Vanaf groep 3 gaat dat al veel beter.
BeantwoordenVerwijderenVanmi had ik weer een huilend vriendje van Zoon bij me staan. Elke week weer willen ze samen spelen, maar van zijn mama mag/kan het nooit. Sneu.
BeantwoordenVerwijderenHet ene kind kan er beter mee omgaan dan het andere. Mijn zoon accepteert het gelukkig makkelijk als een play-date niet doorgaat.
Leuk dat je op mijn weblog een reactie achterliet. Hier valt ook veel gezelligs te lezen!
BeantwoordenVerwijderenPrachtige en herkenbare verhalen!
BeantwoordenVerwijderenFenny
Door, na de kleuters gaat het ongeveer zo:
BeantwoordenVerwijderen"Nee..., vandaag kan het niet: Pietje heeft muziekles". "Morgen?" "Nee, dat kan ook niet: dan heeft hij al een afspraakje met Jan en hij moet om 17.00 uur naar logopedie". "Donderdag dan?" "Nee, want dan is de oppas er, die wil geen hordes vriendjes mee" "Vrijdag moeten we om 15.30 zijn zus naar tennis brengen". "Zaterdagochtend vanaf 9.00 zou kunnen?" NEE, sorry, dan kan mijn zoon niet. Ik mag namelijk naar de yoga (rust proberen te vinden vanwege deze gekte!)"Jammer: volgende week maar weer eens proberen...??" "O.K.!"
Groet Diana
Zo klein, en dan al zo teleurgesteld worden. Niet fijn.
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar! Ik probeer niet meer dan 2 afspraken per week te doen. Merlijn speelt ook graag alleen, of met zijn buurmeisje, en ik vind zo'n vastliggende agenda helemaal niet goed voor iemasnd van 5. Als het spontaan kan doen we het, als het moeilijk moet met weken vooruit plannen doen we het gewoon lekker niet.
BeantwoordenVerwijderenYep, ken ik ook. Ken als ik herken, want ik kan er verder niet zoveel mee. Hoe leg je dat nou weer uit?!
BeantwoordenVerwijderen