Verschil moet er zijn

Een buurjongetje zei op uitdagende toon tegen Piet: 'Piet, ik ga naar Disneyland Parijs.'
Piet verwerkte deze informatie in stilte.
Bij gebrek aan respons herhaalde toen het buurjongetje op nèh-nèh-nèh-nèh-nèh-toon: 'Piet, ik ga naar Disneyland Parijs. En jij niet!'
Toen kreet Piet vreugdevol: 'En ík mag naar zwemles!'

Dus dat zeg ik nou ook maar tegen mezelf, nu mijn zus eventjes een paar dagen op vakantie naar Barcelona is.
'Ik mag naar zwemles!'

Maar het is vreemd: het brengt me toch niet dat warme gevoel van vreugde en welbehagen dat ik er van verwachtte.