Op deze eerste dag van de Citotoets ging Jan geheel onbekommerd naar school en legde daar zijn eerste toetsen af. Toen ik hem tussen de middag ophaalde vroeg ik enigszins gespannen: 'En???'
'En wat?' vroeg Jan.
'En?!'
'Huh?'
'De Citotoets Jan! Hoe ging het?'
'Het was een makkie,' verklaarde Jan onverschillig en voegde er aan toe: 'Wat eten we vandaag?'
'Het ging prima,' hoorde ik toen de stem van Jans juf. 'Wel een beetje snel, en ik zei nog: 'Wil je het niet even nakijken?' maar dat vond hij niet nodig.'
'Het was een makkie!' herhaalde Jan zijn eerdere statement.
Ik weet niet of ik me nu zorgen moet maken of juist heel blij moet zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blij zijn?
BeantwoordenVerwijderenHier een zelfde soort reactie van onze zoon. Hij was zelfs eerder klaar dan degene zonder cd (hij is dyslectisch..)
BeantwoordenVerwijderenMisschien was het wel makkelijk....
Nelly
Hier ook een zelfde reaktie van mijn oudste, ook van zijn vriendjes kwam deze reaktie. Of dit een goed teken is of niet, ik weet het niet. Gisteren heeft hij nog de opgaves gemaakt die bij het jeugdjournaal stonden en daar had hij er eentje fout (van begrijpend lezen).
BeantwoordenVerwijderenNou... dat weet je dus pas over twee weken, als de uitslagen binnen komen. Oumaima vond het ook meevallen, maar in mijn klas waren de reacties ERG wisselend (alles tussen MEGA-moeilijk en SUPER-makkelijk in). We zien dus wel.
BeantwoordenVerwijderenGrappig dat zoiets tegenwoordig zoveel stof doet opwaaien. In 'mijn tijd' (ik lijk (of ben?)nu bejaard) deed je de Cito er gewoon bij en bekommerde je je ook niet over de uitslag. Maar ja, ik stam uit '80 ..... ;-)
BeantwoordenVerwijderen