Op de kaart, op de kaart, op de kaart...

Tussen de middag op weg van school naar huis, zong Jan opgewekt met zijn recent verkregen bariton, de Doraklassieker: 'Op de kaart, op de kaart, op de kaart, op de kaart, op de kahaaaart!' Dit tot groot ongenoegen van Teuntje: 'Hou op Jan! Straks heb ik dat stomme liedje in mijn hoofd.' 'Op de kaart, op de kaart, op de kaart, op de kaart, op de kahaaart!' kreet Jan treiterig en voegde er aan toe: 'Rugzak, rugzak!' 'Jahan!!!' schreeuwde Teuntje. Nu kreeg Jan er pas echt plezier in en met hernieuwd enthousiasme zette hij in: 'Tututututu Dora, tututututu Dora!' 'Jan, nou heb ik dat liedje de hele week in mijn hoofd!' verweet Teuntje hem bitter, hoewel ik haar bijna niet kon verstaan door de luide Doramuziek in míjn hoofd. Toen onderbrak Jan zijn solo en zei triomfantelijk: 'Ik heb ze het hele jaar in mijn hoofd!' en voegde er aan toe: 'Ruilen?!' Daar had iedereen maar één antwoord op: 'Op de kaart, op de kaart, op de kaart, op de kaart, op de kahaaaart!'

Zie ook: Nieuwe Dora.