Daisy Duke en ik

Dat het dak van onze auto lekte als een gieter vond ik niet zo erg. Ik had altijd wat te drinken, en water om mezelf even op te frissen. En dat de portieren aan de passagierskant niet meer van binnenuit open konden: soit! Er zijn ergere dingen.

Bijvoorbeeld dat het portier aan de bestúúrderskant niet meer vanuit de binnenkant open kan. Nu moet ik telkens als ik de auto wens te verlaten, de auto opnieuw starten, de electrische (dat dan weer wel) ramen openen, via het raam het portier openen, het electrische raam weer dichtdoen en dan pas de motor uitzetten.

Wat een gedoe. Ik denk daarom dat ik zo'n piepklein spijkerbroekje aanschaf en mijn Birkenstocks verruil voor hooggehakte pumps. Dan ga ik voortaan als een soort Daisy Duke door het leven, en verlaat mijn auto voortaan via het raam!

Namens Daisy en mij een gelukkig 2009!