Het kerstgeweld is weer voorbij. Het is weer een gewone, ordinaire zaterdag. Maar toch ook niet, want het voelt niet als een gewone zaterdag. Alles voelt anders dan anders.
En ook al had ik een grootscheepse ontmanteling van de Kerstparafernalia aangekondigd, het hele huis is er nog steeds mee bezaaid. Enigszins tot mijn eigen verbazing. Wat is er met me gebeurd?! Waar is mijn slagvaardigheid gebleven, mijn rol-op-die-mouwen-attitude?!
Maar in mijn hoofd spelen steeds maar die liedregels uit de oude Era-boter reclame: 'U kent ook vast wel dat gevoel, van laat nou eens de boel de boel.'
Ik sluit niet uit dat ik het slachtoffer ben van het Post Traumatisch Kerstsyndroom, een aandoening die wordt veroorzaakt door een overdosis gezelligheid en knusse get-togethers.
Sneu hè?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
laat je het toch lekker zo tot nieuwjaarsdag?
BeantwoordenVerwijderenhet is al het hele jaar "normaal" die korte tijd in het jaar dat je de kerstspullen in huis hebt! gezellig toch?
Van dat syndroom heb ik telkens weer last tot ergens in januari.
BeantwoordenVerwijderen