Met vijf kinderen en een echtgenoot is mijn persoonlijke levensruimte weinig persoonlijk. Amsterdan Centraal is er niets bij, en aan het eind van de dag heb ik nog maar weinig ruimte over. Dat is Piet ook opgevallen.
Gisteren toen we van de zwemles naar huis reden zei hij op vertrouwelijke toon: 'Jij vindt mij lief hè.'
Ik knikte bevestigend, want ik vind Piet inderdaad erg lief.
Piet greep mijn vrije hand, drukte er een innige kus op, en vervolgde toen: 'Jij vindt papa niet zo lief hè?'
Onthutst ontkende ik: 'Nee, mama vindt papa óók heel lief.'
Piet was niet overtuigd. Hij boog zich naar mij toe en herhaalde: 'Jij vindt papa niet zo lief hè? Als papa jou wil knufferen, dan doe jij: 't', en hij maakte een geïrriteerd 't' geluidje.
Nou heeft Floris inderdaad de neiging zijn liefde te betuigen als ik net gebukt de afwasmachine sta in te pakken, of in een cruciaal moment van het kookproces zit. Dan ontsnapt mij inderdaad nog wel eens dat 't' geluidje, al dan niet gepaard met een elleboogstoot naar achteren.
Erg aardig klinkt het niet.
Toch vind ik Floris heus lief.
Helemaal als hij mij wat ruimte geeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hihihi. Ja die mannen zijn niet echt handig in het kiezen van hun moment van affectie. Zeeer herkendbaar. Ook met eeen kind doet zich dit voor.
BeantwoordenVerwijderenDe reden waarom die kerels net dat moment kiezen komt volgens mij omdat je net bezig bent met iets dat ze waarderen en dan willen ze dat direct laten blijken -)
Je blog blijft maar boeien!
Natalja
op klaar lichte dag twee kids lopen rond de strijk wacht koken moet en stofzuigen en manlief heeft zijn romantisch -moment HELP nu niet!!!
BeantwoordenVerwijderengroetjes JEZEBELLE
We bedoelen het niet slecht, wij mannen..
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar, en dan heb ik "nog maar" 1 kindje...
BeantwoordenVerwijderenHeeeeeel herkenbaar :-)
BeantwoordenVerwijderen